19 listopada 1997 roku zostalo podpisane nowe prawo, umozliwiajace niektorym osobom staranie sie o tak zwane zawieszenie deportacji ( "suspension of deportation" lub "cancellation of deportation") na zasadach, ktore obowiazywaly przed ostatnia reforma imigracyjna z 1996 roku. Prawo to dotyczy osob, ktore sa obywatelami pewnych krajow Europy Wschodniej, miedzy innymi Polski, i ktore przyjechaly do USA przed 31 grudnia 1990 i zlozyly podanie o azyl polityczny przed 31 grudnia 1991 roku.
Zawieszenie deportacji jest obrona w procesie deportacyjnym (lub nowym procesie wydalenia- "removal"). Sedzia imigracyjny przyzna zawieszenie deportacji tylko wtedy, jesli zostaly mu udowodnione nastepujace elementy: a) aplikant mieszka w USA nieprzerwanie od 7 lat; b) aplikant jest osoba o nieposzlakowanej moralnosci (np. nie byl karany); c) deportacja spowoduje "olbrzymia krzywde" (extreme hardship) dla aplikanta lub jego najblizszych, ktorzy sa obywatelami lub rezydentami USA.
"Olbrzymia krzywda" jest zwykle najtrudniejszym do udowodnienia elementem. Jest to w zasadzie subiektywne odczucie sedziego imigracyjnego, ktory musi orzec, czy sytuacja zyciowa, rodzinna, zdrowotna lub ekonomiczna poszczegolnych aplikantow sprawia, ze poniosa oni "olbrzymia krzywde" gdyby musieli opuscic USA. W swojej subiektywnej ocenie, musi jednak sedzia imigracyjny brac pod uwage pewne obiektywne czynniki, ustalone przez wczesniejsze precedensy sadowe.
Sedzia imigracyjny wezmie wiec pod uwage fakt posiadania przez aplikanta najblizszych w USA (malzonek, rodzice, dzieci), ktorzy sa obywatelami lub rezydentami USA i czy im stalaby sie krzywda, gdyby aplikant zmuszony byl opuscic USA. Sedzia imigracyjny bedzie rowniez zainteresowany sytuacja medyczna aplikanta, czy jest on pod stala opieka lekarska i czy podobna opieka lekarska dostepna mu jest po deportacji, w kraju ojczystym. Sedzia zwroci rowniez uwage na inne czynniki: sytuacje ekonomiczna i jej pogorszenie ze wzgledu na deportacje, przez ile lat aplikant przebywa w USA, wiek aplikanta, czy aplikant udzielal sie spolecznie i jego deportacja bedzie miala ujemne skutki dla ludzi, ktorzy na nim polegali, itd. Sedzia orzecze, czy wszystkie czynniki brane pod uwage razem, sprawiaja, ze deportacja aplikanta bedzie dla niego lub jego najblizszych, ktorzy sa obywatelami lub rezydentami USA "olbrzymia krzywda".
Aplikant, ktory otrzyma zawieszenie deportacji ma prawo ubiegac sie o pobyt staly. Z drugiej strony, jesli aplikant nie otrzyma zawieszenia deportacji, zmuszony on bedzie do opuszczenia USA, dobrowolnie lub z nakazem deportacji. Bardzo wazne jest wiec, aby aplikant zwrocil sie o ocene swej sytuacji do prawnika imigracyjnego.
Osoby, przeciwko ktorym sedzia imigracyjny wydal juz nakaz deportacji w przeszlosci, a ktore zlozyly podanie o azyl polityczny przed 31 grudnia 1991 roku, rowniez moga starac sie o zawieszenie deportacji dzieki NACARA. Osoby te jednak, musza otworzyc swe sprawy deportacyjne przed 11 wrzesnia 1998 roku. Osoby te musza przed ta data zlozyc tzw. "motion to reopen". W tym przypadku "motion to reopen" moze byc zlozone bez wzgledu na to jak dawno zostal wydany nakaz deportacji. "Motion to reopen" powinny byc skladane w sadzie imigracyjnym lub, jesli sprawa jest obecnie w procesie odwolania ("appeal"), do izby odwolan imigracyjnych ("Board of Immigration Appeals"). Sedziowie imigracyjni radza nam, aby "motion to reopen" (ponowne otwarcie spraw deportacyjnych) skladac lacznie z prosba o wstrzymanie deportacji, tzw. "stay of deportation", poniewaz teoretycznie osoby z nakazami deportacji moga podlegac natychmiastowemu wydaleniu z terenu USA. Decyzja sedziowska nakazujaca wstrzymanie deportacji na czas rozprawy da szanse aplikantowi na przedstawienie swej sprawy w sadzie bez niebezpieczenstwa natychmiastowego wydalenia. NACARA pozwala na zlozenie tylko jednej "motion to reopen", trzeba wiec zrobic to prawidlowo i w odpowiednim czasie (przed 11 wrzesnia 1998 roku).
