Kilka dni temu wrocilam z corocznej konferencji American Immigration Lawyers Association (Zwiazku Amerykanskich Prawnikow Imigracyjnych), ktora w tym roku odbyla sie w Houston, w Teksasie. Na konferencje, jak zwykle, przybyli nie tylko prawnicy imigracyjni, ale rowniez najwazniejsi reprezentanci Biura Imigracyjnego, z jego szefowa Doris Meissner, jak rowniez glownym prawnikiem INS, odpowiedzialnym za przepisy wykonawcze, Paulem Virtue. Obecni byli rowniez reprezentanci Departamentu Stanu, odpowiedzialni za prace konsulatow USA na calym swiecie, jak rowniez reprezentanci Departamentu Pracy, odpowiedzialni za wizy pracownicze i sponsorowanie przez prace. Spotkanie to dalo nam szanse zorientowania sie w jaki sposob Biuro Imigracyjne bedzie interpretowac przepisy i nowe prawo imigracyjne, ktore wprawdzie obowiazuje juz od wrzesnia 1996 roku, ale do ktorego Biuro Imigracyjne nie zdazylo sie jeszcze w pelni ustosunkowac.
Obecny artykul poswiecony jest tematom, ktore dominowaly na konferencji, NACARA i zakazom powrotow do USA dla osob, ktore przebywaja w USA nielegalnie.
Nowe przepisy dotyczace aktu NACARA
NACARA, o ktorej pisalam w ostatnim artykule jest nowym prawem, ktore umozliwia staranie sie o tzw. zawieszenie deportacji ( "suspension of deportation" dla osob, ktore znalazly sie w deportacji przed 1 kwietnia 1997 roku, lub "cancellation of removal" dla osob, ktore w procesie deportacyjnym znalazly sie po 1 kwietnia 1997 roku) pewnym osobom, ktore zlozyly podanie o azyl polityczny przed 31 grudnia 1991 roku. Osoby te moga starac sie o zawieszenie deportacji (jedna z obron w procesie deportacyjnym), ktorej rezultatem jest zielona karta. Aby sedzia imigracyjny przyznal zawieszenie deportacji (i w rezultacie pobyt staly) nalezy udowodnic, ze jest sie osoba dobrego moralnego charakteru, przebywa sie w USA bezustannie od siedmiu (w przypadku suspension of deportation) lub dziesieciu (w przypadku cancellation of removal) lat, i ze deportacja bylaby olbrzymia krzywda (extreme hardship) dla aplikanta lub jego najblizszych (malzonka, dzieci lub rodzicow), ktorzy sa obywatelami lub rezydentami USA. Osoby, ktore przybyly do USA przed 31 grudnia 1990 roku i zlozyly podanie o azyl polityczny przed 31 grudnia 1991 roku, i w momencie skladania podania byly obywatelami jednego z kilku wybranych panstw Europy Wschodniej (miedzy innymi Polski), powinny udac sie do prawnika imigracyjnego, aby dowiedziec sie czy kwalifikuja sie na zawieszenie deportacji wprowadzone przez NACARA.
W poprzednim artykule pisalam o tym co nalezy udowodnic, aby sad imigracyjny przyznal zawieszenie deportacji. Zainteresowanych odsylam do poprzedniego artykulu. Ostatnio jednak, Biuro Imigracyjne wydalo nowe przepisy dla osob, ktore kwalifikuja sie na zawieszenie deportacji przez NACARA, ale ktore w przeszlosci byly w procesie deportacyjnym i maja na swoim koncie nakazy deportacji. Nakazy takie moga miec osoby, ktorym nakaz taki wydal sad imigracyjny, lub osoby, ktorym sedzia imigracyjny wydal nakaz dobrowolnego wyjazdu ("voluntary departure"), i ktore nie wyjechaly w okreslonym terminie. Osoby, ktore maja na swoim koncie nakazy deportacyjne rowniez moga starac sie o zawieszenie deportacji przez NACARA (jesli oczywiscie spelniaja wyzej wymienione warunki takie jak zlozenie podania o azyl w odpowiednim terminie, itd.), ale musza zlozyc tzw. "motion to reopen", podanie o otwarcie sprawy sadowej. Podanie to nalezy zlozyc do 11 wrzesnia 1998 roku. Biuro Imigracyjne wydalo kilka tygodni temu przepisy, ktore opisuja procedure skladania "motion to reopen". INS zdecydowalo sie uproscic te procedure ze wzgledu na zblizajaca sie ostateczna date skladania (11 wrzesnia 1998, przyp. autora). "Motion to reopen" nie musi na poczatku zawierac formularza EOIR 40 aplikacji o zawieszenie deportacji, (application for suspension of deportation or cancellation of removal), aplikacja ta jednak musi byc dolaczona do podania najpozniej 8 lutego 1999. Jesli aplikant zapomni dolaczyc aplikacje o zawieszenie deportacji do 8 lutego 1999 roku, jego podanie o "motion to reopen" (zlozone przed 11 wrzesnia 1998 roku) bedzie odrzucone i osoba ta straci mozliwosc starania sie o zawieszenie deportacji przez NACARA. Podsumowujac, kazda osoba, ktora ma na koncie koncowy wyrok deportacji musi zlozyc podanie "motion to reopen" do 11 wrzesnia 1998, aby kwalifikowac sie na zawieszenie deportacji przez NACARA. Te osoby, ktore na 11 wrzesnia 1998 nie zdaza przygotowac formularza EOIR 40 aplikacji o zawieszenie deportacji, musza zlozyc "motion to reopen" bez niej, pamietajac, ze beda musialy dolaczyc formularz EOIR 40 z wszystkimi wymaganymi dokumentami dowodowymi do 8 lutego 1999 roku.
"Motion to reopen" musi zawierac dowody na to, ze osoba skladajaca spelnia pewne warunki prawne kwalifikujace ja na zawieszenie deportacji przez NACARE, ze osoba ta nie byla karana, itd. Poniewaz mozna zlozyc tylko jedna "motion to reopen", a data 11 wrzesnia zbliza sie wielkimi krokami, osoby, ktore sa zainteresowane NACARA powinny porozumiec sie z prawnikiem specjalizujacym sie w sprawach deportacyjnych aby poprawnie zlozyc swoje podanie. Zle zlozone podanie bedzie odrzucone przed sad i osoba starajaca sie straci szanse na pobyt staly.
Zazwyczaj podania "motion to reopen" wymagaja zaplacenia 110 dolarow. W przypadku NACARA, oplata ta jest zniesiona. Trzeba jednak zaplacic za zlozenie formularza EOIR-40. Biuro Imigracyjne ma obowiazek ustosunkowania sie do podania "motion to reopen" w ciagu 45 dni od kompletnego zlozenia. Za kompletne zlozenie uwaza sie podanie "motion to reopen" razem z formularzem EOIR-40. Sedzia imigracyjny podejmie najpierw decyzje na temat podania "motion to reopen" czy otworzyc sprawe deportacyjna. Jesli zdecyduje otworzyc sprawe, wyznaczy date na przesluchanie dotyczace aplikacji o zawieszenie deportacji.
Pierwsza strona "motion to reopen", jak rowniez koperta zawierajaca podanie musi miec dobrze widzialny napis "SPECIAL NACARA MOTION".
Wszystkie "motion to reopen" musza byc zlozone w sadzie imigracyjnym, ktory wydal nakaz deportacyjny. Nawet jesli nakaz ten byl pozniej na odwolaniu (appeal) w wyzszej instancji, tzw. BIA ( "Board of Immigration Appeals", czyli Izba Odwolan Deportacyjnych) lub w sadzie federalnym, "motion to reopen" nalezy zlozyc w sadzie imigracyjnym, ktory wydal pierwsza decyzje. Jesli sprawa jest obecnie w BIA na odwolaniu, BIA ma obowiazek zwrocenia wszystkich spraw kwalifikujacych sie na NACARA do sadu imigracyjnego, aby aplikanci mogli starac sie o zawieszenie deportacji. Jesli ktos zlozy "motion to reopen" do nieodpowiedniego sadu lub do BIA, podanie to zostanie automatycznie przekazane do prawidlowego sadu, pod warunkiem, ze podanie zostalo zlozone przed 11 wrzesnia 1998 roku. Dla zaoszczedzenia czasu, nalezy jednak upewnic sie, ktory sad wydal decyzje deportacyjna, i podanie zlozyc wlasnie tam.
Na koncu ostrzezenie. Dotyczy ono osob, ktorym sedzia wydal nakaz dobrowolnego wyjazdu ("voluntary departure"), ponadto otrzymaly rowniez od sedziego pisemne lub ustne ostrzezenie o konsekwencjach niewyjechania na czas. Ostrzezenie takie moglo spowodowac zakaz starania sie o pewne ulgi imigracyjne, lacznie z zawieszeniem deportacji pod NACARA na kilka lat. Osoby te nie beda mogly zlozyc "motion to reopen" nawet jesli spelniaja wszystkie inne prawne kwalifikacje.
Jak biuro imigracyjne interpretuje zakazy powrotu
Dla przypomnienia, wedlug nowego prawa, osoby, ktore od 1 kwietnia 1997 roku przebywaja w USA nielegalnie przez ponad 180 dni, i opuszcza USA nie beda mogly powrocic do USA przez nastepne 3 lub 10 lat.
3-letni zakaz
Osoby, ktore po 1 kwietnia przebywaja w USA nielegalnie dluzej niz 180 dni, a krocej niz rok, i wyjada z USA, nie beda mogly wrocic przez nastepne 3 lata.
Ten zakaz nie dotyczy osob, ktore wyjada z USA na zasadzie "voluntary departure" (dobrowolnego wyjazdu) przyznanego przez sad imigracyjny podczas procesu deportacyjnego. Jesli osoba przebywala w USA nielegalnie dluzej niz 180 dni, a krocej niz rok i wyjechala pod sedziowskim nakazem "dobrowolnego wyjazdu", ta osoba nie bedzie podlegala zakazowi powrotu do USA.
10-letni zakaz
Osoby, ktore po 1 kwietnia przebywaja w USA nielegalnie dluzej niz rok, i wyjada z USA, nie beda mogly wrocic przez nastepne 10 lat.
Ten zakaz dotyczy rowniez osob, ktore wyjada z USA pod nakazem "voluntary departure" (dobrowolnego wyjazdu) przyznanym przez sad imigracyjny.
Nielegalna obecnosc
Nielegalna obecnosc, to obecnosc w USA po nielegalnym wjezdzie lub po legalnym wjezdzie, gdy osoba pozostala dluzej niz zezwalala na to wiza wjazdowa. Kazda osoba, ktora przyjezdza do USA legalnie otrzymuje wkladke do paszportu (I-94) z okreslona data wyjazdu. Nielegalna obecnosc liczy sie od pierwszego dnia przekroczenia tej daty, chyba, ze osoba zlozyla podanie o przedluzenie wizy.
Wizy studenckie.
Wedlug ostatniej interpretacji Paula Virtue, glownego adwokata Biura Imigracyjnego, wizy studenckie posiadajace na wkladce I-94 napis "D/S" (czyli "duration of status"), traktowane sa nieco inaczej niz wizy z okreslona data wyjazdu. Paul Virtue twierdzi, ze jesli student z wkladka "duration of status" zostanie w USA dluzej niz 180 dni po zakonczeniu studiow i "practical training", i wyjedzie z USA, to poniewaz wkladka I-94 nie zawierala okreslonej daty, zakazy powrotow nie beda go dotyczyc. Wyjatkiem jest sytuacja, kiedy INS lub sedzia imigracyjny formalnie stwierdza, ze student przekroczyl dozwolony czas pobytu. Taka sytuacja moze zaistniec na przyklad, gdy student dostanie sie do procesu deportacyjnego i sedzia oskarzy go o pozostanie dluzej niz bylo to dozwolone, lub gdy student zlozy za pozno podanie o zmiane lub przedluzenie statusu, i INS odmowi stwierdzajac, ze student juz nie posiada legalnego statusu. Jesli student wyjedzie z USA w takiej sytuacji, to zakazy powrotu beda go dotyczyc.
Waiver (odstepstwo od prawa), czyli jak pozbyc sie zakazu powrotu.
Najpopularniejszy waiver (czyli obejscie zakazu powrotu) dostepny jest dla osob, ktore spelniaja nastepujace warunki: po pierwsze, ich malzonkowie lub rodzice sa obywatelami lub rezydentami USA; i po drugie, obywateli tych lub rezydentow spotkalaby "olbrzymia krzywda" ("extreme hardship"), gdyby waiver nie zostal przyznany.
Na konferecji Paul Virtue powiedzial, ze waiver taki trzeba bedzie skladac w konsulacie USA (jesli zakaz zastal nas za granica) lub w lokalnym biurze INS (jesli jeszcze nie wyjechalismy, ale wiemy, ze wyjazd powodowalby zakaz), w przypadkach kiedy zlozone zostaly dokumenty o zmiane statusu na imigracyjny (adjustment of status). Waiver skladany bedzie na formularzu I-601. Prosze jednak pamietac, ze powyzsze informacje na razie nie zostaly sformulowane w przepisach wykonawczych i procedura skladania podania o waiver moze ulec zmianie. Na razie mamy tylko informacje podane nam przez pana Virtue, ktory jest odpowiedzialny za tresc przyszlych przepisow. Informacje te nie sa wprawdzie jeszcze prawem, ale stanowia pewne wskazowki na przyszlosc. Przepisy wykonawcze dotyczace zakazow powrotu sa w ostaniej fazie zatwierdzen i maja ukazac sie wkrotce.
W przyszlym numerze "Monitora": komu liczy sie "nielegalna obecnosc", jak rowniez inne "waivery", czyli mozliwosci obejscia zakazow powrotu.
