Popularnosc korporacji jako formy prawnej wsrod wlascicieli malych biznesow jest bardzo duza. Czesto jednak wielu swiezo upieczonych biznesmenow nie przyklada nalezytej uwagi do tego w jaki sposob nalezy ustalic forme wyplaty z korporacji by zminimalizowac podatki. Nieodpowiednie planowanie moze spowodowac przykre konsekwencje w postaci zwiekszonego domiaru.
Juz przy zakladaniu korporacji nalezy ustalic czy lepsza bedzie dla nas korporacja typu C czy S. Klasyfikacja ta jest wylacznie klasyfikacja urzedu podatkowego ( IRS) i nie ma wplywu na prawna charakterystyke korporacji. Oba typy korporacji oferuja taka sama ochrone prawna wlasciciela i rozdzielenie prywatnej sfery finansowej akcjonariusza od korporacji.
Jesli zamierzamy wyplacac sobie caly zysk firmy, ktora operuje w formie korporacji, to prawdopodobnie najlepsza forma bedzie korporacja S. Ten typ korporacji nie placi podatku federalnego. Gdy czesc zysku firmy zamierzamy zostawic w niej (na przyklad w celu dalszego rozwoju firmy, inwestycji, budowy nowych oddzialow) korporacja typu C moze okazac sie lepsza alternatywa podatkowa. Kazdy wlasciciel korporacji bioracy czynny udzial w prowadzeniu firmy powinien ustalic swoja pensje, ktora bedzie udokumentowana formularzem W-2 wystawianym wlascicielowi przez korporacje na koniec roku.
Zalozmy, ze John Kowalski jest wlascicielem firmy John"s Ultimate Services, Inc. ktora ma nastepujace wyniki finansowe w roku 1999:
|
Obroty: |
$500,000 |
|
Wydatki: |
$400,000 |
|
Zysk netto: |
$100,000 |
John wyplaca sobie cale $100,000, ktore pozostaje mu na czysto. W tym przykladzie najlepsza forma bylaby korporacja S.
John postanawia, ze jego pensja prezesa wyniesie $50,000, a drugie $50,000 bedzie wyplata zysku. Korporacja wystawi Johnowi formularz W-2 na $50,000 i formularz K-1 na drugie $50,000 (profit payment). Zakladajac, ze John jest kawalerem, zaplaci on $31,251 w podatkach federalnych (wliczajac w to podatki Social Security i Medicare). Przy tych samych danych, gdyby John mial korporacje C, zaplacilby tyle samo co w poprzednim przypadku, zakladajac, ze John wyplaci sobie caly zysk jako dywidende. Roznica jest w tym, ze w przypadku korporacji C korporacja placi podatek od zysku w wysokosci $7,500 (przypomnijmy, ze korporacja S nie placi podatku federalnego i w wielu stanach takze nie placi podatku stanowego). Ostatni przyklad jest typowym przykladem tzw. podwojnego opodatkowania tych samych pieniedzy (zysku $50,000).
Jezeli John chce operowac swoja firma jako korporacja C, to musialby ustalic wysokosc swojej pensji na co najmniej $100,000 celem unikniecia podwojnego opodatkowania. Tyle ze w takim przypadku zaplaci $35,503 w podatkach federalnych, dlatego ze bedzie musial placic Social Security i Medicare na zarobek $100,000; nie $50,000 jak w przypadku korporacji S. Jak wynika z przykladu, glowna oszczednosc powstaje dzieki legalnemu uniknieciu placenia czesci podatkow emerytalnych ( SS i Medicare).
Zalozmy teraz, ze John postanawia rozwijac swoja firme i zamierza przeznaczyc $50,000 zysku na inwestycje w postaci zakupu maszyn i hali produkcyjnej w roku nastepnym (2000). Wyplaca sobie tylko $50,000 pensji udokumentowanej formularzem W-2. Majac korporacje S, John placi taki sam podatek federalny jak w poprzednim przykladzie - $31,251, albowiem niezaleznie od tego czy wyciagnal zysk z firmy czy go zastawil, musi go pokazac na rozliczeniu indywidualnym. W przypadku korporacji C, jego indywidualna powinnosc podatkowa wyniesie tylko $16,336 (tylko od $50,000 pensji dyrektorskiej). Firma zaplaci $7,500 podatku federalnego. Ogolnie oszczednosc podatkowa wyniesie w tym przypadku $7,415 na korzysc korporacji C. Nalezy poza tym dodac, ze inwestycje powinny zwiekszyc wartosc firmy.
Wiele rozwijajacych sie firm wybiera status C dla swojej korporacji wlasnie z tego powodu. Oprocz tego, jezeli sprzedamy akcje korporacji C kwalifikujacej sie jako "qualified small business", mozemy liczyc na zwolnienie z polowy podatku od zyskow kapitalowych ( paragraf 1202(a) kodu IRS) po pieciu latach od momentu wydania akcji. Taka korporacja nie moze miec wiecej kapitalu poczatkowego jak $50,000,000 w momencie organizacji (jest to bardzo liberalna suma). W przypadku zakladania spolek internetowych z ktorych wiekszosc nie przynosi zysku, za to wlasciciele moga sprzedac swoje akcje z ogromnym zyskiem po kilku latach, jest to powazna ulga.
Jezeli wlasciciel wybierze status korporacji C dla swojej firmy, musi byc swiadom, ze IRS moze kwestionowac wysokosc jego uposazenia w przypadku duzych zarobkow (rzedu kilkuset tysiecy dolarow i wiecej rocznie). Wiele spraw sadowych w Tax Court toczy sie kazdego roku z tego powodu. Jezeli na przyklad firma zarabia $800,000 rocznie i wlasciciel wyplaci sobie te sume jako uposazenie dyrektorskie (celem unikniecia placenia podatku przez korporacje), urzad podatkowy czesto kwestionuje te sume i przytacza dowody, ze w podobnej sytuacji pensja wlasciciela powinna wyniesc tylko $400,000, a roznica stanowi tzw. disguised dividend (pozorowana dywidende). W tym przypadku, poniewaz korporacja nie moze odciagnac $800,000 od swoich dochodow, tylko $400,000 (dywidendy nie mozna odciagac od dochodow korporacji), Wuj Sam pobiera podwojny podatek od tych samych dochodow (dywidendy).
Wlasciciel moze sie bronic uzywajac trzech testow:
- Test niezaleznego inwestora.
Czy niezalezny inwestor zaplacilby pracownikowi w podobnej pozycji takie uposazenie?
- Istnienie formuly wyposazenia w firmie.
Zeby taka formula byla wazna, musi istniec co najmniej od kilku lat, najlepiej od poczatku zatrudnienia wlasciciela - pracownika w firmie.
- Liczba pozycji, ktore wypelnia wlasciciel pracujac w firmie.
Zeby porownac pensje wlasciciela w sposob adekwatny, nalezy wziac pod uwage pensje osob zatrudnionych w innych, niezaleznych firmach.
W przypadku korporacji profesjonalnych (ktorych wlascicielami sa pracownicy: lekarze, adwokaci, ksiegowi, architekci itp.), urzad podatkowy czesto nie kwestionuje uposazen wlascicieli, miedzy innymi z tego powodu, ze wlasciciele zarobiliby tyle samo pracujac jako samozatrudnieni tzw. "sole proprietors"", bez zakladania korporacji.
W przypadku duzych prywatnych korporacji majacych tylko jednego lub kilku wlascicieli (na przyklad rodzine), zarabiajacych milion dolarow i wiecej, jest wlasciwie niemozliwe do udowodnienia, ze wlascicielowi nalezy sie kilka milionow pensji za wykonana prace.
Oczywiscie, problemow tych mozna uniknac przeksztalcajac korporacje na "S corporation"". Nalezy jednak pamietac o ograniczeniach statusu S, takich jak to, ze nie moze ona zatrudniac wiecej jak 75-ciu wlascicieli; ponadto nie moze wydawac wiecej niz jeden rodzaj akcji.
W przypadku zalozenia tzw "limited liability company"" ( LLC), nowszego tworu prawnego laczacego wiele charakterystyk korporacji i spolki partnerskiej, nalezy pamietac, ze jednoosobowe LLC rozlicza sie jak korporacje C, a wieloosobowe - jak spolki partnerskie (partnerships). Wspolwlasciciel - pracownik (w przypadku wieloosobowych LLC) musi placic skladki Social Security i Medicare na swoja czesc dochodow z firmy. Nie ma mozliwosci dzielenia swoich dochodow jak w przypadku korporacji S na pensje i zysk w celu zmniejszenia odprowadzen na Social Security i Medicare. Tylko tzw. pasywni inwestorzy, to znaczy wlasciciele nie bioracy udzialu w prowadzeniu firmy, moga nie placic wyzej wymienionych skladek.
