Okres rozliczania podatków personalnych i większości biznesowych za rok 2004 rozpoczyna się 1-go stycznia roku 2005. Do 15-go kwietnia roku 2005 mamy czas rozliczyć się jako osoby prywatne oraz spółki partnerskie (partnerships), a także Limited Liability Companies (LLC), natomiast korporacje generalnie mają czas do 15-go marca 2005 (w przypadku gdy rok kalendarzowy jest rokiem rozliczeniowym). W roku 2004 wiele zmian z Bushowskiego planu obniżenia podatków pozostaje, natomiast niektóre, na przykład 50 procentowy bonus amortyzacyjny, skończyły się w roku 2004. Poniżej wymienię poszczególne ważniejsze zmiany przy rozliczaniu za rok 2004.
Stopy podatkowe pozostają w takiej samej wyso-kości jak w roku 2003, tzn 10%, 15%, 25%, 28%, 33% i 35%. Zakres 10%-wej stopy podatkowej wzrasta z $7,000 do $7,150 dla osób pojedynczych i z $14,000 do $14,300 dla małżeństw, natomiast dla tak zwanej głowy domu (head of household) wzrasta od $10,000 do $10,200.
Tak zwane standardowe odciągnięcie od dochodów (standard deduction) wzrasta do $4,850 dla osób nie pozostających w związku małżeńskim, $9,700 dla małżeństw i kwalifikujących się wdowców (wdów), $7,150 dla głów domostwa (head of household), $4,850 dla małżonków, którzy wybierają oddzielne rozliczanie. Należy zauważyć, że dla małżeństw standard deduction jest w tym roku dwa razy większe od standard deduction dla osób pojedynczych. Pozostaje to w zgodzie z polityką Busha zmierzającą do wyeliminowania tzw. małżeńskiej kary podatkowej (marriage tax penalty), czyli takiej sytuacji, gdy małżeństwo płaci więcej podatku niż dwie osoby stanu wolnego o tych samych dochodach. Tak zwany filing requirement, czyli obowiązek rozliczenia podatkowego wzrasta do $7,950 dla osób pojedynczych poniżej 65-go roku życia, i do $15, 900 dla małżeństw poniżej 65-go roku życia. W przypadku osiągnięcia wieku 65 lat do 1go stycznia 2005 limity te wzrastają do $9,150 dla osób pojedynczych i do 16,850 dla małżeństw w przypadku, gdy jeden z małżonków przekroczył 65 lat, i $17,800 gdy oboje przekroczą 65 lat. Chciałbym jednak zauważyć, że limity te obowiązują tylko w przypadku, gdy podatnik ma dochody pracownicze (to znaczy gdy ma odciągane podatki) oraz dochody pasywne typu odsetki lub dywidendy. Nierozliczenie się w takim przypadku to prawdopodobnie zrezygnowanie ze zwrotu podatkowego. W przypadku osób samozatrudnionych limit wynosi tylko $400 (!) na rok (a więc wszyscy kontraktorzy i inne osoby, które nie mają odciąganych podatków). Osoby mające pasywne dochody z czynszów mają obowiązek rozliczania się niezależnie od wysokości zarobków. Należy również dodać, że wiele stanów ma mniejsze limity dochodów, poniżej których nie ma obowiązku rozliczania podatku stanowego.
Zmiany w prawie przyniosły dużą ulgę dla osób samozatrudnionych i firm, które w 2004 roku zakupiły wyposażenie, którego użycie w biznesie przekracza 50%. Jednorazowy odpis amortyzacyjny z tego tytułu wzrósł do $102,000. Ulga ta dotyczy wydatków poniesionych na maszyny, wyposażenie biura, komputer, samochód itp. Rok 2004 przyniósł zmiany dotyczące odpisów na samochody ważące więcej jak 6,000 funtów i mniej niż 14,000 funtów. Zakup do 22 października 2004 pozwala na jednorazowy odpis do $102,000
(w przypadku gdy taki samochód jest używany 100% w biznesie). Po 22. października 2004 limit ten spada do $25,000. Przepis ten ma na celu ograniczenie odpisów na tzw. ciężkie SUV (samochody terenowe). 50% bonus amortyzacyjny na środki trwałe zakupione w roku podatkowym kończy się wraz 31. grudnia 2004.
Wraca odpis tzw. sales taxes, czyli podatków obrotowych. Obowiązywał on w roku 1986. Odpis ten ma kilka ograniczeń. Można wybrać odpis podatków obrotowych albo podatków stanowych i lokalnych, nie można odpisywać obu jednocześnie. Jeżeli zdecydujemy się na odpis podatków obrotowych, to możemy je odpisać według rachunków, lub według specjalnej tabeli IRS. Tabela ta ma różne odpisy w zależności od stanu, dochodu i ilości osób na utrzymaniu w rodzinie. Jeżeli używamy tabeli IRS, do odpisu można dodać podatek zapłacony na kupno samochodu, łodzi, samolotu, domu i materiałów budowlanych. Nie można odpisywać sales taxes na wydatki uprzednio odpisane w biznesie podatnika.
Poziom odsetek od pożyczek studenckich, które można odpisać od dochodów w dalszym ciągu wynosi $2,500. Próg dochodowy, przy którym odpisy są limitowane, wynosi $50,000 - $65,000 dla osób pojedynczych i $100,000 - $130,000 dla par małżeńskich.
Odpisy na plany emerytalne IRA pozostają na poziomie ustalonym w 2002 roku, to znaczy. $3,000. Osoby powyżej 50-go roku życia mogą wpłacić dodatkowo $500. Jeżeli mamy inne plany emerytalne w pracy, to limit dochodów, przy których można wykupić IRA w wysokości $3,000 wzrasta z $40,000 do $45,000 dla osób pojedynczych i z $60,000 do $65,000 dla par małżeńskich. Limity te to tak zwany phaseout, czyli na przykład jeżeli dochód osób pojedynczych przekracza $45,000 i jest mniejszy niż $55,000, to kwalifikuje on tylko na częściowy zakup IRA (nie całą sumę $3,000). Jeżeli dochód przekracza $55,000 to osoby pojedyncze mające inny plan w pracy nie mogą odciągnąć IRA w ogóle. Odpowiedni limit dla par małżeńskich wynosi $75,000.
W roku 2004 dla długoterminowych dochodów kapitałowych (a więc z inwestycji trzymanych dłużej niż rok) maksymalna stopa opodatkowania pozostaje 15% dla podatników, którzy znajdują się w przedziale przekraczającym 15%. Dla podatników mieszczących się w przedziale 10% lub 15% stopa podatkowa wynosi 5%.
Dywidendy wypłacane przez większość korporacji podlegają takiemu samemu opodatkowaniu, jak zyski długoterminowe. Nowe 15% i 5% stopy podatkowe będą stosowane do kwalifikujących się dywidend otrzymanych w 2004 roku.
Limit zarobków, które są opodatkowane przez Social Security Administration wzrasta do $87,900. Nie ma limitu dla opodatkowania przez Medicare.
W planach emerytalnych oferowanych przez pracodawcę (takich jak 401(k), 403(b), SEP reduction) maksymalna wpłata wzrasta do $13,000. Dla pracowników rządowych używających planu 457 limit jest taki sam jak dla planu 401(k). Dla planów SIMPLE limit wzrasta do $9,000. Dla pracowników mających 50 i więcej lat dodatkowe wpłaty w wysokości $3,000 są dozwolone, gdy plan pozwala na dodatkowe kontrybucje. Dla planu SIMPLE dodatkowy limit dla starszych pracowników wynosi $1,500.
Standardowy odpis wydatków na samochód wzrasta do 37.5 centa za milę (wynosił 36 centa w roku poprzednim). Dotyczy to wydatków biznesowych. Jeżeli używamy samochodu w celach charytatywnych (na przykład pracując jako ochotnik) możemy odpisać 14 centów za milę w odpisach personalnych na "schedule A". Ten sam odpis 14 centów za milę dotyczy również jazdy samochodem do szpitala, lekarza lub kliniki, odpisywanej wraz z innymi wydatkami medycznymi na "schedule A".
Nauczyciele oraz inni profesjonaliści pracujący przynajmniej 900 godzin w publicznych lub prywatnych szkołach podstawowych lub średnich mogą odciągnąć do $250 od kosztów poniesionych na książki, pomoce naukowe, oprogramowanie komputerowe, komputer oraz inne materiały klasowe.
Zmieniły się zasady odpisów charytatywnych na wydatki po 30-tym czerwca 2004. Żeby zakwalifikować jako wydatek większy niż $500 donacje samochodu, łodzi, lub samolotu do zarejestrowanej instytucji charytatywnej, musi ona dostarczyć potwierdzenie daleko bardziej szczegółowe niż poprzednio. W przypadku sprzedaży przez instytucję samochodu (lub łodzi czy samolotu) możemy odpisać tylko cenę sprzedaży danego podarunku przez instytucję. Poprzednio podatnik mógł odpisywać wartość samochodu według na przykład Kelly Blue Book. Jeżeli instytucja nie zamierza sprzedawać podarunku, musi to stwierdzić na piśmie i podać wszystkie numery identyfikacyjne podarunku.
W roku 2004 możemy odpisać $4,000 (w poprzednim roku $3,000) na wydatki edukacyjne rodziny podatnika (tuition deduction). Chodzi tu o tak zwany bezpośredni odpis od dochodów. Odpisy edukacyjne "Hope" i "Lifetime Credit" pozostają te same. Odpis bezpośredni jest bardziej efektywny dla podatnika przy wyższych dochodach. "Hope" i "Lifetime Credit" nie można odpisywać przy dochodach większych od $52,000 dla osób pojedynczych i $105,000 dla par małżeńskich. Odpowiednie limity dla tuition deduction wynoszą $65,000 i $130,000.
Na zakończenie, jak co roku, chciałbym przypomnieć, że można legalnie rozliczać się razem ze współmałżonkiem, który nigdy nie był w USA. Dla wielu osób jest to zaskoczeniem, dlatego przypominam o tym znowu. Jest to aktualne nawet wtedy, gdy osoba przebywająca w USA nie ma uregulowanego stałego pobytu (nie ma zielonej karty). Wystarczy, że przebywa więcej niż 6 miesięcy w roku w USA, a nabywa prawa rezydenta podatkowego (nie należy mylić z legalnym pobytem według prawa imigracyjnego). Należy wypełnić podanie o numer podatkowy na formularzu W-7. W przypadku rozliczania się razem, współmałżonek przebywający w Polsce musi podać dochody z Polski. Dzięki umowie amerykańsko - polskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania można odliczać podatek zapłacony w Polsce. W większości przypadków wspólne rozliczanie wychodzi dużo korzystniej, między innymi z tego powodu, że stopy podatkowe w Polsce są wyższe niż amerykańskie. W zależności od dochodu ulga podatkowa dla małżonków może wynieść od kilkuset do kilku tysięcy dolarów. Jeżeli współmałżonek mieszkający w Polsce dostał(a) numer podatkowy niedawno można poprawić wcześniejsze lata rozliczeniowe do trzech lat wstecz, w przypadku rozliczania się bez małżonka. W rezultacie tacy podatnicy mogą otrzymać duże zwroty (w zależności od dochodów) za poprawione wspólne rozliczanie.
Jeżeli mamy na utrzymaniu dzieci, które z różnych powodów nie mogą dostać numeru Social Security, można również wystąpić o numer podatkowy dla nich. Jeżeli dzieci te przebywają co najmniej 6 miesięcy w roku w USA, można je podać na rozliczeniu jako tzw. dependents (osoby na utrzymaniu).
Na zakończenie chciałbym życzyć Państwu maksymalnych legalnych zwrotów lub minimalnych legalnych płatności podatkowych za rok kalendarzowy 2004.
Autor artykułu, Andrew Chołowicz, CPA
jest właścicielem biura
rozliczania podatków i księgowości
C&M Tax & Accounting Services, Inc.,
6906 W. Belmont, Chicago IL 60634
Tel. (773) 545-9990
