Designated Reporting Transaction
- oznacza sprzedaż detaliczną:
1. Consumer durable goods - są to produkty trwałe kupowane przez konsumentów, takie jak samochód lub łódka. Durable goods są produktami, oprócz ziemi oraz nieruchomości, które:
a - nadają się do użytku osobistego
b - wytrzymają przynajmniej jeden rok podczas normalnej eksploatacji
c - kosztują ponad $10,000
d - są "dotykalne" i "widzialne" (tangible)
Na przykład, samochód, który kosztuje $20,000 kwalifikuje się jako consumer durable good, natomiast maszyna fabryczna lub wywrotka w cenie po $20,000 każda - nie kwalifikują się.
2. A Collectible (dzieło sztuki, antyk, szlachetny metal, monety, znaczki)
3. Travel or entertainment (podróż lub rozrywka) - jeżeli łączna cena całej transakcji (lub powiązanych transakcji) wynosi ponad $10,000.
Czeki bankowe (cashier"s checks, treasurer"s checks), przekazy pieniężne (money orders), lub czeki typu "traveler"s", otrzymane w ramach designated reporting transactions nie są traktowane jako cash, jeżeli dokumentacja oraz inne fakty wskazują, że pochodzą z pożyczki otrzymanej od instytucji finansowej przez drugą stronę w transakcji.
Prawo przewiduje ostre kary dla osób lub innych jednostek, które celowo unikają wystawienia formularza 8300 lub starają się skonstruować transakcję w taki sposób, aby się wydawało, że wypełnienie formularza 8300 nie będzie wymagane. Kary te mogą wynieść maksymalnie $250,000 w przypadku osób indywidualnych oraz $500,000 w przypadku korporacji oraz do pięciu lat pozbawienia wolności w przypadku osób prywatnych. W 2003 wpłynęło do rządu 129,816 formularzy 8300, natomiast w roku 1996 było ich 128,772.
FBAR - Report of Foreign Bank
and Financial Accounts
Prawo wymaga, aby podatnicy informowali rząd corocznie o swoich udziałach w kontach finansowych za granicą przekraczających w którymkolwiek momencie łączną sumę $10,000 w danym roku.
Prawo zalicza w tym celu udziały w następujących kontach:
- konta czekowe lub oszczędnościowe
- inwestycje w akcjach lub innych papierach wartościowych
- udziały w funduszach inwestycyjnych
- konta korporacji lub innej jednostki prawnej, jeżeli podatnik jest właścicielem ponad 50% udziałów
Ponadto podatnik:
- niekoniecznie musi być całkowitym właścicielem danego konta bankowego lub inwestycyjnego lub sprawować nad nim absolutną kontrolę,
- jest autoryzowaną osobą do podpisywania czeków wypisywanych z danego konta,
- jest w stanie, poprzez złożenie swojego podpisu na dokumencie, zmienić przebieg faktów związanych z danym kontem,
- jest w stanie poprzez komunikację ustną zmienić przebieg faktów związanych z danym kontem,
- musi także zgłosić posiadanie autoryzacji egzekwowania transakcji (signature authority) na kontach, których nie jest właścicielem lub współwłaścicielem.
Przepisy przewidują wysokie kary w formie grzywny do $500,000 oraz 10 lat pozbawienia wolności dla osób celowo unikających obowiązku zgłaszania tych informacji.
Jeżeli podatnik kwalifikuje się na wysłanie raportu FBAR, termin jego wysłania jest do 30-go czerwca następnego roku.
W 2003 wpłynęlo 202,030 raportów FBAR, natomiast w 1996 było ich 149,149.
Przedstawiciele rządu amerykańskiego zdają sobie sprawę z tego że tylko część podatników zgłasza zagraniczne konta finansowe. W rezultacie IRS oraz inne rządowe organy śledcze, prowadzą intensywną pracę nad identyfikacją osób nie przestrzegających tych przepisów.
W ostatnich latach IRS zidentyfikował tysiące podatników amerykańskich, którzy deponowali nie rozliczane pieniądze na zagranicznych kontach bankowych. Oczywiście, konta te nie były zgłaszane na formularzu FBAR. Wielu z tych podatników otwarcie używało kart kredytowych (Visa, Master Card) otrzymanych z tych banków. Ocenia się, że dopłaty podatkowe od tych podatników przekroczą przynajmniej 100 milionów dolarów, podczas gdy koszty poniesione przez IRS oraz inne agencje rządowe wynoszą tylko kilka milionów dolarów.
Money orders
(przekazy pieniężne)
Prawo wymaga od jednostek zajmujących się sprzedażą tak zwanych money orders zachowania na okres pięciu lat szczegółowej dokumentacji na temat wszystkich transakcji z money orders z udziałem kwot pomiędzy $3,000 oraz $10,000.
Wymagane jest zebranie następujących informacji od klienta:
- imię, nazwisko oraz adres
- numer identyfikacyjny (Social Security Number, Alien Registration Number)
- data urodzenia
- data transakcji
- rodzaj transakcji
- numer seryjny wystawionego dokumentu (money order)
- kwota transakcji
Wire Transfers
(przelewy pieniężne)
Prawo wymaga od jednostek zajmujących się przesyłaniem pieniędzy elektronicznie zachowania na okres pięciu lat szczegółowej dokumentacji na temat wszystkich przelewów pieniężnych powyżej $3,000.
Wymagane jest zebranie następujących informacji:
- imię, nazwisko oraz adres osoby przesyłającej
- kwota przelewu
- data transakcji
- jakiekolwiek instrukcje otrzymane od osoby dokonującej przelewu
- informacje na temat instytucji finansowej odbierającej fundusze w imieniu odbiorcy
- jakiekolwiek formularze wypełniane w ramach transakcji przez osobę dokonującą przelewu
- wszelkie informacje na temat odbiorcy
- dodatkowe informacje na temat przesyłającego, jeżeli osoba ta nie jest regularnym klientem firmy dokonującej przelewu.
Ponadto w przypadku osoby odbierającej przelew pieniędzy, firma odbierająca fundusze w jej imieniu musi uzyskać od niej dodatkowe informacje, jeżeli ta osoba nie jest stałym klientem.
Check cashers
(firmy zajmujące się
rozmienianiem czeków)
W przeciwieństwie do przelewów oraz przekazów pieniężnych, firmy rozmieniające (spieniężające) czeki nie mają żadnych specjalnych wymagań dotyczących zachowania dokumentacji dla transakcji nie wymagających wysłania jednego ze specjalnych raportów czy formularzy (CTR, SAR, itd) opisanych powyżej.
CBRS -
Currency and Banking
Retrieval System
Informacje z wielu formularzy i raportów opisanych powyżej trafiają do centralnej bazy danych zwanej Currency and Banking Retrieval System (CBRS). Informacje w tej bazie danych są kontrolowane przez IRS - w IRS Detroit Computing Center (DCC). Znaczna część informacji zawartych w CBRS jest dostępna dla wielu innych agencji federalnych, stanowych lub lokalnych, prowadzących dochodzenia w sprawach finansowych.
Podatnicy powinni być świadomi tego, że ich posunięcia finansowe są dokładnie dokumentowane, analizowane oraz interpretowane przez instytucje finansowe oraz organy rządowe. Dlatego każde większe posunięcie finansowe powinno być oparte na solidnych, wiarygodnych oraz nie wzbudzających podejrzeń faktach.
Autorem artykułu jest Piotr Aleszczyk, CPA, MST. Absolwent University of Illinois at Chicago (Bachelor of Science in Accounting) oraz DePaul University (Master of Science in Taxation). Jako jeden z niespełna 10% kandydatów w USA zdobył, po końcowym trzydniowym egzaminie, tytuł CPA (Certified Public Accountant) w pierwszym podejściu. Od października 1993 jest właścicielem firmy PJA Associates. Poprzednio pracował w prestiżowej, międzynarodowej firmie biegłych księgowych - Grant Thornton oraz w kompanii Occidental Petroleum Corporation
