Najważniejszym krokiem do posiadania psa jest wybór właściwego psa. Podjęcie właściwej decyzji oszczędzi nam w przyszłości bardzo wielu kłopotów i nieprzyjemności, z którymi inaczej musielibyście się borykać.
1. Zastanów się, jaki typ psa będzie do ciebie i twojej rodziny pasował oraz do waszego stylu życia, co jest niesamowicie ważne.
Psy to ogólnie zwierzęta aktywne, ale człowiek wyhodował wiele ras nadających się do spokojnego mało aktywnego życia, co nie znaczy nieaktywnego.
Jeśli jesteś aktywny w wakacje i jeździsz w zimie na nartach, taka aktywność na nic się nie zda twojemu psu. Psy aktywne mogą, a nawet muszą codziennie spędzać czas z dużą dawką ruchu.
Owczarki niemieckie, jakże popularne, niestety bardzo skrzywdzone w domach, są wybierane przez wygląd i gabaryty oraz słynną “mądrość”, która kompletnie nie jest rozumiana przez ludzi. Mądry pies, to pies chętny do pracy, wymagający codziennej stymulacji mentalnej, niekoniecznie fizycznej. Niestety, wiele osób nie chce lub nie umie tego zrozumieć, a to tylko dla dobra ich i psa tyle się mówi o tym, jak powinno wyglądać właściwe życie psa aktywnego “mądrego”.
Wiele się mówi, że rottweiler nie wymaga sporej ilości ruchu, jest duży i powolny. Owszem, nie zapominajmy jednak, że jest to shepherd – pies pasterki i jak każdy inny wymaga sporej dawki ruchu, myślenia i planowania. Jeśli nie zapewnimy mu tego, sam znajdzie zajęcie np. pogoń za ludźmi czy innymi rzeczami, obsesje, frustracje. Jego natura nie jest przyzwyczajona do domowego trybu życia i wypadów weekendowych. Psy pasterskie, gończe, zaganiające, teriery, psy zaprzęgowe, wyżły, charty, te wymienione grupy potrzebują dużej dawki ruchu każdego dnia, w przeciwnym razie problemy behawioralne będą tylko narastać, a wy wydacie fortunę na walkę z nieprzyjemnymi zachowaniami psa. Lepiej nie decydować się na takie zwierzę, jeśli nie mamy pewności, czy będzie nam się chciało poświęcać tyle czasu w ciągu dnia na aktywność z psem.
Oczywiście zdarzają się pojedyncze “egzemplarze” psów mało aktywnych z tej grupy. Myślę, że ryzyko utraty czasu i pieniędzy w przyszłości, morze kłopotów i innych, jakie zafunduje nam pies, nie są warte takiej decyzji.
Psy z grup molosów i psów wodnych będą nadawać się idealnie dla rodzin spędzających aktywnie weekendy i okolicznościowe “wolne” z pracy. Codzienny spacer i krótkie sesje treningowe wystarczą, by zaspokoić ich potrzeby.
Dla leniuchów polecane są psy z grupy “toy”, czyli pieski do towarzystwa. Te psiaki nie wymagają dużej dawki ruchu, uwielbiają wylegiwać się przy lub na właścicielu, są wszędobylskie i nie lubią oddalać się bez właściciela. Są stworzone po to, aby być do naszej dyspozycji, gdy zapragniemy towarzystwa lub alarmu w domu. Nie są to psy wymagające, nienauczone nie zrobią nikomu krzywdy, nie wyrządzą też dużej szkody. Niestety, bardzo często nie nadają się do dzieci i przez to są odstawiane na “drugi plan”, gdy dorastają i zaczynają “bronić się” od uwagi energicznych dzieci. Pomimo rozmiarów mają charakter jak każdy inny pies, nierzadko z racji rozmiarów bywają nawet bardziej pobudliwe i sfrustrowane niemocą, więc są głośne i mocno kąsają.
Jest też grupa psów nierasowych, wielorasowych czy kundelków, jak kto woli. Decydując się na takiego psiaka należy bardzo wnikliwie dowiedzieć się o jego przeszłości, temperamencie i mieszankach ras, jakie składają się na jego wielorasowość.
2. Jeśli już wybrałeś psa, lub go posiadasz musisz mieć dla niego wyprawkę. Jest to zestaw rzeczy, które będą niezbędne przy posiadaniu psa. Sama smycz i obroża plus miska to nie wszystko.
Zaplanuj, gdzie pies będzie spędzał swój czas, na pewno nie chcesz, aby sam wybierał sobie miejsce, od pierwszych dni powinieneś mu pokazać, gdzie jest jego “pokój” i gdzie będzie przebywał, np. na kocyku w kuchni lub w koszyku pod balkonem. Ważne jest, aby wybrać miejsce, z którego pies będzie widział główną część domu. Miski, przybory do pielęgnacji oraz wszelkie artykuły ze sklepu dla psów to niezbędny pakiet, aby od pierwszych dni przyzwyczajać psa do zasad, jakie będą panowały w domu. Pies z długim włosem w przyszłości, pomimo krótkiego w okresie szczenięcia, musi być przyzwyczajany do częstego czesania, trymowania, obcinania, i innych zabiegów. Pies śliniący się musi być uczony już od maleńkości, aby czekać na wytarcie pyska po jedzeniu, nawet, jeśli w tym okresie jego “fafle” nie urosły na tyle, by chlapać po całej podłodze. Psy owłosione muszą być uczone wycierania łap zawsze, gdy wchodzą do domu. Dlatego przygotuj sobie wyprawkę, z której będziesz korzystał, bo chcesz dobrze wychować psa i jesteś zorganizowany a nie dlatego, że sytuacja cię do tego zmusiła. W ten sposób ułatwisz sobie życie z psem w przyszłości.
3. Pierwsze dni w domu są bardzo ważne dla malucha, dlatego niezbędne jest zorganizowanie kilku dni wolnego, aby wdrożyć w życie zasady i plany, jakie wystąpią w trakcie rozwoju. Największym błędem jest dać psu swobodę, w ten sposób szybko zacznie się on buntować, a dla niedoświadczonego właściciela to porażka. Dlatego zorganizuj ten czas tak, aby nauczyć się trochę tego, czego możesz się spodziewać podczas twojej nieobecności i zastosuj ewentualne, zmiany. To bardzo mądre i ważne posunięcie.
4. Zasady. Ustal je wcześniej, poczytaj, popytaj, porozmawiaj z hodowcą lub w schronisku z odpowiednimi osobami, przygotuj się do tego, że od pierwszego spaceru, pierwszego ugryzienia mebli, i wszystkiego innego będziesz odpowiedzialny za to, jaki ten pies będzie w przyszłości. Dowiedz się, jak uczyć podstawowych komend, jak je egzekwować, jak skupić uwagę na sobie i wszystkiego, co pozwoli ci pokazać maluchowi że masz kontrolę nad tym co się dzieje.
Życzę powodzenia.
Jeśli macie państwo pytania zapraszam do kontaktu ze mną poprzez email lub telefon, chętnie udzielę wskazówek.
Agata Buczak
Psi Behawiorysta , Szkoleniowiec i Instruktor Szkolenia Psów z tytułem COAPE
www.agatabuczakdogs.com
oraz właściciel hodowli Fidecore, Cane Corso Italiano
www.fidecore.net
