Jak co roku, rowniez i w obecnym sezonie podatkowym zainteresowanie kontami IRA wsrod amerykanskich podatnikow jest bardzo duze. Wsrod naszych rodakow przez dlugie lata konta te nie cieszyly sie zbyt wielka popularnoscia, lecz w ostatnich latach zainteresowanie nimi wzrasta. Prawie kazdy juz wie, ze odkladanie na konto IRA pozwala obnizac podatki. Niestety, niewielu wie jak odlozone pieniadze odpowiednio pomnazac. W wiekszosci przypadkow kapital nie jest zainwestowany optymalnie. Majac na uwadze fakt, ze konto IRA jest przede wszystkim kontem emerytalnym, na ktorym gromadzi sie pieniadze na starosc, warto we wlasnym interesie pamietac, ze od sposobu inwestowania zalezec bedzie tempo przyrostu kapitalu, a od tego oczywiscie koncowy stan konta IRA w momencie przejscia na emeryture.
Mimo, ze prawo zezwala otwierac konta IRA na bazie wielu instrumentow finansowych statystyczny Polak w Ameryce ciagle lokuje swoje pieniadze przewaznie w banku, na bezpiecznych lecz oferujacych wolny przyrost kapitalu kontach oszczednosciowych. Na taki stan rzeczy maja wplyw przede wszystkim dwa czynniki: brak wiedzy o innych, moim zdaniem korzystniejszych formach lokaty kapitalu oraz strach przed nieznanym. Aby kiedys po latach nie zalowac straconego czasu i pieniedzy mysle, ze warto teraz poswiecic troche uwagi dostepnym mozliwosciom inwestycyjnym. Dobre rozeznanie w temacie pomoze wybrac odpowiedni rodzaj inwestycji i najlepsza taktyke inwestowania.
Oprocz wspomnianych powyzej kont bankowych typu CD lub money market account pieniadze na koncie IRA moga byc lokowane w akcje lub obligacje kompanii, obligacje rzadu federalnego i rzadow lokalnych oraz ich agencji, unit investment trust, limited partnership, futures, options, amerykanskie zlote i srebrne monety oraz mutual funds, czyli fundusze powiernicze. Nie mozna inwestowac jedynie w real estate, czyli nieruchomosci oraz collectibles, czyli dziela sztuki, znaczki, numizmaty, antyki i zagraniczne zlote i srebrne monety. Jak widac mozliwosci inwestowania jest wiele, trzeba je tylko odpowiednio wykorzystac.
Z wyzej wymienionych instrumentow finansowych za najodpowiedniejszy dla przecietnego posiadacza konta IRA uwazam mutual funds, czyli fundusze powiernicze. Wprawdzie, w przeciwienstwie do kont bankowych nie sa one ubezpieczone przez FDIC i nie gwarantuja pozytywnego efektu inwestycyjnego lecz dzieki swoim unikalnym cechom, odpowiednio dopasowane do indywidualnej sytuacji posiadacza konta daja szanse na duzo szybszy przyrost kapitalu niz na kontach oszczednosciowych.Przypomne, ze Mutual Fund jest to kompania inwestycyjna, ktora w imieniu inwestorow zarzadza kapitalem powstalym z ich indywidualnych wkladow i inwestuje w z gory okreslone instrumenty finansowe. Jest to inwestycja uniwersalna. Pozwala pomnazac majatek kazdemu, kto tylko chce byc inwestorem. Nie wymaga od niego duzego kapitalu, nie wymaga aby byl znawca ekonomii, ani gieldy, nie wymaga aby sam przeprowadzal transakcje, a mimo wszystko umozliwia mu inwestowanie we wszystko w co tylko sobie wymarzy. Jedyne co inwestor musi zrobic to wybrac fundusz o odpowiednim profilu najlepiej pasujacy do jego sytuacji.
Inwestujac dlugoterminowo mozna pozwolic sobie na korzystanie z instrumentow o wiekszym potencjale wzrostu kapitalu. W takim przypadku nie warto byc bar-dzo konserwatywnym inwestorem. Nawet niewielki wzrost tempa wzrostu potrafi zmienic finalny stan konta. Aby to zobrazowac przesledzmy przedstawiony ponizej przyklad. Dwie osoby w tym samym wieku, na przyklad 35 lat postanowily otworzyc dwa niezalezne konta IRA. Uczynily to w tym roku i az do emerytury beda wplacac po $2,000 rocznie. Ulokuja wiec na tych kontach identyczne kwoty, a pieniadze beda przyrastac w jednakowym okresie czasu. Do pomnazania pieniedzy uzyja jednak dwoch roznych instrumentow finansowych. Jeden skorzysta z tak popularnego w naszym srodowisku certyfikatu terminowego w banku, a drugi z najpopularniejszego w Ameryce sposobu inwestowania, jakim jest mutual fund, w tym przypadku typu growth. Pierwszy gwarantuje bezpieczenstwo kapitalu i tempo wzrostu kapitalu. Drugi takich gwarancji nie daje lecz oferuje szanse na szybszy przyrost kapitalu. Tempo wzrostu kapitalu bazowalem na hipotetycznym, przecietnym, reprezentatywnym dla danego gatunku inwestycji tempie wzrostu. W przypadku konta bankowego pieniadze przyrastalyby 6% rocznie, a w przypadku funduszu powierniczego - 12%. Po 30 latach na koncie w banku jest $167,603, a na mutual fund $540,585. Mysle, ze ten przyklad daje duzo do myslenia.
Sposob inwestowania powinien byc kazdorazowo dostosowany do indywidualnej sytuacji oszczedzajacego na koncie IRA. Nalezy brac pod uwage nastepujace czynniki:
Wiek inwestora, a co sie z tym wiaze dlugosc okresu akumulacyjnego. Mysle, ze nikogo nie trzeba przekonywac, ze korzystnie jest zakladac konta IRA w jak najmlodszym wieku. Zyskuje sie w ten sposob wiecej czasu na akumulacje kapitalu, a takze, co bardzo wazne, na odrobienie ewentualnych strat. Ten "margines bezpieczenstwa" pozwala nam tez wybierac bardziej agresywne sposoby inwestowania. Im sie jest starszym, tym ostrozniej powinno sie inwestowac. Czas jest zlotem. Dobitnie ilustruje te prawde ponizsze wyliczenie: zakladamy, ze wplaca sie co roku na konto IRA $2,000. Jezeli przyjmiemy, ze tempo przyrostu kapitalu wynosic bedzie 8% rocznie, to majac 65 lat uzyskamy $225,000 - jesli rozpoczelismy oszczedzanie w wieku 35 lat, $99,000 jesli oszczedzalismy od 45 roku zycia i tylko $31,000 jesli rozpoczelismy oszczedzanie majac 55 lat.
Sytuacje finansowa inwestora i dostepne dla niego rodzaje inwestycji. Moze on oczywiscie brac pod uwage tylko te instrumenty finansowe, na ktore jest go stac. Nie moze przeciez wykupic pakietu akcji, ktory kosztuje $1,500, gdy ma dyspozycji tylko $1,000. W przypadku kont IRA nie mozna wplacic wiecej, niz $2,000 na osobe, $4,000 na malzenstwo (do 1996 roku $2,250, gdy tylko jedno z mazonkow pracowalo).
Potencjal wzrostu kapitalu. Skutkiem wybrania nieodpowiedniej inwestycji moze byc zbyt wolny przyrost kapitalu, a zatem mniejsza suma odlozona na emeryture.
Ryzyko inwestycyjne zwiazane z branym pod uwage instrumentem finasowym oraz wlasna tolerancje na to ryzyko. Trzeba sie zastanowic, czy nasza psychika jest w stanie poradzic sobie ze swiadomoscia, ze nasze oszczednosci moga nie byc w pelni bezpieczne. Trzeba pamietac o zasadzie, ze im wiekszy potencjal zysku, tym wieksze ryzyko. Nalezy wybrac taka inwestycje, ktora daje mozliwosc osiagniecia planowanych korzysci, a jednoczescie wywazyc mozliwosc zysku i stopien ryzyka, jakie wiaza sie z dana inwestycja.
Sposoby zminimalizowania ryzyka. Istnieje bowiem mozliwosc zastosowania odpowiedniej taktyki inwestycyjnej w celu zmniejszenia ryzyka lub zwiekszenia zyskow bez narazania sie na dodatkowe ryzyko. Przykladem moze byc inwestowanie na poczatku roku podatkowego, za ktory odpisuje sie kontrybucje. Wplata za rok 1996 powinna byc wiec zrobiona juz na poczatku roku 1996, a nie dopiero w tym roku, przy rozliczaniu podatkow. Daloby to w efekcie dluzszy okres akumulacji kapitalu, a zarazem pozwoliloby uniknac placenia podatku od kwoty reprezentujacej zysk, jaki powstalby gdyby przez tamten okres pieniadze ulokowane byly na opodatkowanym koncie np. bankowym. Inna strategia jest inwestowanie w akcje kompanii lub funduszu powierniczego z zastosowaniem Dollar Cost Averaging. Jest to metoda polegajaca na systematycznym inwestowaniu niewielkich, stalych kwot, np: $167 co miesiac, czyli $2,000 w roku. Ceny akcji ulegaja wahaniom, wiec w kazdym miesiacu kupuje sie inna ich ilosc. Gdy ceny spadaja wieksza ilosc, gdy wzrastaja mniejsza. Kupi sie wiec wiecej akcji niz gdyby sie je nabylo jednorazowo za te sama, ogolna kwote w momencie, gdy ceny ich byly wysokie. Przyklad: do dyspozycji jest $300. Aktualna cena 1 akcji funduszu wynosi $10. Mozna wiec kupic 30 akcji. Jezeli zastosuje sie metode Dollar Cost Averaging i kupi akcje w trzech miesiecznych ratach placac w pierwszym miesiacu cene aktualna $10, w drugim $20, a w trzecim $5 za kazda akcje, to w sumie wykupi sie 35 akcji. Gdy za pewien czas sprzeda sie akcje w cenie np: $12 za kazda to za 30 akcji uzyska sie $360 a za 35 akcji uzyska sie $420. Bardzo dobrym sposobem na zabezpieczenie sie przed nadmiernymi stratami jest tzw. diversification, czyli inwestowanie w rozne instrumenty finansowe lub akcje roznych kompanii albo funduszy powierniczych po to, by ewentualne straty na jednych operacjach zostaly zrownowazone przez zyski z innych. Ryzyko mozna rowniez zmniejszac stosujac metode polegajaca na zainwestowaniu pieniedzy w bezpieczny instrument finansowy, z ktorego wszystkie zyski sa lokowane w instrumencie o wiekszym ryzyku lecz tez o wiekszym potencjale zysku. Kupujemy akcje na przyklad w bezpiecznym funduszu powierniczym typu bond fund inwestujacym np. w government securities, czyli obligacje rzadowe. Traktujemy to jako inwestycje "bezpieczna". Zyski z tej inwestycji reinwestujemy w stock funds, lub inaczej growth funds, czyli fundusze inwestujace w akcje kompanii. Kazda wplate w nastepnych latach lokujemy znow na bond fund, a zyski tak jak poprzednio w stock fund.
W uzyciu jest oczywiscie wiele innych metod pozwalajacych inwestowac madrzej i bezpieczniej, a opisane powyzej zostaly przedstawione jedynie w celu zasygnalizowania, ze takie sposoby istnieja.
Na zakonczenie artykulu pragne przypomniec, ze do 15 kwietnia osoby samozatrudniajace sie lub biznesy moga zakladac Simplified Employee Pension Plan, czyli SEP. Moga wplacac o wiele wieksze kwoty niz na konto IRA i tym samym, w wiekszym stopniu obnizac sume podatkow za ubiegly rok. Mozna wplacic do 15% zarobkow, jednak nie wiecej niz $22,500. Plan ten mozna nazwac Super IRA. Nie bede sie wdawal w szczegoly, gdyz SEP juz poprzednio w Monitorze opisywalem (Marzec 1994).
Informacje o kontach IRA zawarte w tym, oraz w poprzednim artykule sa tylko pobiezna analiza tematu. Po szczegolowe informacje dotyczace konkretnych inwestycji kazdorazowo radze zwracac sie do instytucji je oferujacych.
