Co to jest EPIGENETYKA?
Nauka zajmująca się badaniem zmian ekspresji genów, które nie są związane ze zmianami w sekwencji nukleotydów w DNA. Ekspresja ta może być modyfikowana przez czynniki zewnętrzne i podlegać dziedziczeniu. Wyraz epigenetyka składa się ze słów epi – poza czymś, w dodatku do oraz genetyka (za: Wikipedia).
„Dzisiaj, kiedy dużo lepiej rozumiemy ludzki genom, naukowcy odkryli, że chromosomalne DNA – odpowiedzialne za przekazywanie cech fizycznych, takich jak kolor włosów, oczu czy skóry – stanowi zaledwie dwa procent naszego DNA. Pozostałe 98 procent składa się z tak zwanego niekodującego DNA (ncDNA) i jest odpowiedzialne za wiele cech emocjonalnych, behawioralnych i osobowościowych, które dziedziczymy.
Naukowcy nazywali je /śmieciowym DNA/, uważając je za bezużyteczne, ostatnio jednak zrozumieli jego znaczenie. Co interesujące, procent niekodującego DNA rośnie wraz ze wzrostem złożoności organizmu i jest najwyższy u człowieka.
Niekodujące DNA jest podatne na niekorzystne czynniki środowiskowe, takie jak toksyny, nieprawidłowości w odżywianiu czy stres. Dotknięte nimi DNA przekazuje informacje, które pomagają nam przygotować się do życia poza macicą, wyposażając nas w cechy potrzebne, żeby zaadoptować się do środowiska.
Według Rachel Yechudy, zmiany epigenetyczne mają biologicznie przygotować nas do radzenia sobie z traumami, które dotknęły naszych rodziców. Rodzimy się z zestawem narzędzi, które mają nam pomóc przetrwać stresujące bodźce podobne do tych, których doświadczyli rodzice”. (s. 44)
***
Co to jest KARMA?
Występująca w buddyzmie (i innych religiach) wiara, że wszystkie uczynki wracają do osoby, która je zrobiła. Jeśli więc ktoś zrobił dobry uczynek to w przyszłości przydarzy mu się coś dobrego (dobra karma), natomiast jeśli zrobi komuś coś złego, to odpowiednio stanie się mu coś przykrego (zła karma). (za: Miejski.pl)
„Karma jest rozumiana jako prawo przyczyny i skutku, determinujące sposób, w jaki powinniśmy żyć i postępować. Według tej zasady, obecne działanie człowieka tworzy jego przyszłe doświadczenia, przez co jest on odpowiedzialny za swoje życie. Dla osób wierzących w reinkarnację koncepcja karmy przekłada się na to, jak będą żyli w następnych wcieleniach. Obecne zasługi będą wynagradzane, a występki karane.
Abstrahując od religii i filozofii transcendentalnych, możemy traktować karmę, jako uniwersalną zasadę przyczynowości: każde działanie niesie ze sobą jakiś rezultat. Konsekwencje czynów mogą być dla kogoś negatywne lub pozytywne; zależy to zwykle od intencji oraz sposobu postępowania.” (za: W.P. Zielinski, w: przewodnikduchowy.pl)
Upraszczając, można by powiedzieć, że cokolwiek zrobimy, obojętnie czy ma to wymiar plusowy czy minusowy, będzie to coś podróżowało dalej w czasie, w kolejnych naszych pokoleniach (wcieleniach). W książce „Nie zaczęło się od ciebie” nie pada wprawdzie nigdzie hasło „karma”, ale trudno pozbyć się wrażenia, że dziedziczenie międzypokoleniowe ma z nią wiele wspólnego. Mark Wolynn koncentruje się jakkolwiek głównie na naukowym, czyli potwierdzonym badaniami, wpływie traumatycznych doświadczeń na modyfikacje w niekodującym DNA i ich dziedziczeniu, poprzez co najmniej trzy, a czasem nawet cztery, pokolenia.
***
Jak zatem pojęcie karmy ma się do fenomenu dziedziczenia międzypokoleniowego? Wydaje się, że zbieżności jest sporo i w dużej mierze zakresy znaczeniowe obu pojęć nakładają się na siebie. Różnic można upatrywać przede wszystkim w sposobie ich istnienia. Dziedziczenie traumy w kontekście badań epigenetycznych jest wtórne wobec pojęcia karmy. Na zakres tej ostatniej składają się, jak to już powiedziano, czyny/działania/, których jesteśmy podmiotami/sprawcami. Epigenetyka natomiast, to metoda badania, w jaki sposób owe czyny/działania determinują nasz układ genetyczny. Jednym słowem, nie byłoby epigenetyki i dziedziczenia traumy przez pokolenia, gdyby nie było traumatycznych działań, których jesteśmy sprawcami, albo których doświadczamy za sprawą innych w naszym życiu. Można by oczywiście powiedzieć, że w takim razie nie byłoby też karmy, gdybyśmy żyli w rzeczywistości neutralnej, ani plusowej, ani minusowej – to jednak jest utopia i świat nie-ludzki. W ludzkim świecie, rozdarcie między dobrem i złem jest oczywistością, a nasze istnienie to balansowanie na linie pomiędzy tym, co ma aspekt plusowy, a tym, co oznaczone jest wartością ujemną, minusową.
Co najciekawsze i najwspanialsze, to fakt, iż owe wartości są względne i mają kategorycznie subiektywny status. Nic nie jest jednoznacznie złe ani kompletnie dobre – wszystko można modyfikować albo przemodelować, w świecie wartości.
Stąd też nic dziwnego, że epigenetyka ma wiele do zaoferowania w procesie leczenia traumy poprzez jej modyfikację dzięki takim metodom, jak: wizualizacje, przepracowanie, pozytywne nastawienie, akceptacja, uświadomienie. Karmiczne zdeterminowanie naszych losów jawi się więc dzięki epigenetyce, jako NIE-ostateczne, albo raczej – oddając sprawiedliwość buddyjskiemu konceptowi przenoszenia wartości naszych czynów na kolejne pokolenia – możliwe do „oswojenia” poprzez podobne działania, szczególnie wtajemniczenia medytacyjne.
Przyjrzyjmy się bliżej konceptowi KARMY jako takiej.
Można wyodrębnić 13 praw karmy:
1. Prawo przyczynowości
Cokolwiek robisz, bądź świadomy, że prędzej czy później zbierzesz plon swoich działań.
2. Prawo neutralności
Cały wszechświat jest neutralny – nie jest ani dobry, ani zły; nie próbuje nas zniszczyć ani chronić.
3. Prawo kreacji
Jeśli uczciwie podchodzimy do życia, możemy tworzyć wokół siebie te rzeczy, których pragniemy. W naszych rękach spoczywa moc kreacji.
4. Prawo wzrostu
Wszystko, co żyje, rozwija się i wzrasta; również ludzka dusza.
5. Prawo odpowiedzialności
Wszystkie zdarzenia są efektem twoich decyzji i działań.
6. Prawo jedności
Nawet jeśli robisz coś, co wydaje się pozbawione znaczenia, w rzeczywistości jest tak samo istotne, jak bohaterskie czyny opiewane w pieśniach i legendach.
7. Prawo skupienia
Nie możesz myśleć o dwóch rzeczach jednocześnie.
8. Prawo dzielenia się
Rodzice od najmłodszych lat uczyli mnie, że dobrze jest się dzielić z innymi ludźmi.
9. Prawo "tu-i-teraz"
Skupianie uwagi na przeszłości i przyszłości uniemożliwia przebywanie w chwili obecnej.
10. Prawo cierpliwości
Każde marzenie jest odległym w czasie mirażem, do którego człowiek próbuje dotrzeć.
11. Prawo inspiracji
Najcenniejsze skarby na świecie są nic niewarte, jeśli zostały zdobyte ze złych pobudek.
12. Prawo nauki
Żyjemy na Ziemi w jednym celu: by się uczyć.
13. Prawo równowagi
Wszystko we wszechświecie istnieje w niezachwianej równowadze.
(za: W.P. Zielinski, w: przewodnikduchowy.pl)
Kontynuacja za tydzień.
Zbyszek Kruczalak
