Planowanie podatkowe przed końcem roku

Ostatnie tygodnie roku to czas na przygotowania na nadchodzące Święta Bożego Narodzenia i Nowy Rok. Jest to też czas na zaplanowanie końca roku z perspektywą osiągniecia korzyści na rozliczeniu podatkowym za rok bieżący, jak i nadchodzący.

W tym wydaniu zaczniemy temat planów emerytalnych.

Oszczędzanie funduszy w planach emerytalnych kierowanych przez samego inwestora lub z pomocą doradcy finansowego, to jedno z ogniw w tworzeniu podstawy utrzymania środków do życia po ukończeniu wielu lat pracy. To oszczędzanie pomimo swojej potrzeby jest jednocześnie zadaniem w praktyce trudnym do wykonania. Przy niskim dochodzie, gdzie zabezpieczenie płatności bieżących wydatków może być codziennym zadaniem, zakładanie planów finansowych na przyszłość jest trudnym wyzwaniem. Nawet przy wysokich stawkach zarobku, czy z pensji, czy z własnej działalności biznesowej, takie plany oszczędzania mają swoje przeszkody.

Zacznijmy od podstaw. Na najniższym szczeblu mamy zwyczajne konta oszczędnościowe. Odkładając pieniądze tam, mamy do nich ciągły dostęp, ale nie otrzymujemy dochodu, który może cokolwiek dołożyć do naszej przyszłości. Idąc dalej, mamy konta ‘money market’, które w zamian za ograniczenie dostępu do funduszy, podnoszą stopę oprocentowania funduszy. Kończymy na kontach ‘certificate of deposit’ (CD), które dalej ograniczają dostęp, często tego dostępu zabraniają, w zamian za jeszcze wyższe odsetki.

Wyżej wymienione lokaty są produktami bankowymi i nie posiadają specjalnego charakteru podatkowego. Dochód uzyskany z oszczędności jest w każdym roku opodatkowany wraz z innymi dochodami. Przez to jest on jednocześnie więc obniżony o nasz najwyższy próg podatkowy.

Musimy połączyć temat opodatkowania dochodów i oszczędzania. Będąc w wieku produkcyjnym, podstawą naszych dochodów są zarobki z pracy lub działalności biznesowej. Te dochody powodują przesuwanie całkowitych dochodów po kolejnych progresywnych progach. Po ostatniej reformie podatkowej ‘The Tax Cuts and Jobs Act’, która weszła w życie na rok 2018, mamy do czynienia z założeniami nowej sumy zwolnionej z opodatkowania, nowych progów dochodowych i nowych stawek podatkowych.

Federalne sumy zwolnione od opodatkowania:

Sumy zwolnione od opodatkowania obniżają dochód całkowity do dochodu do opodatkowania, na który będą nałożone należne stawki. Dla przykładu, małżeństwo bez dzieci z całkowitym dochodem $61,000, po odjęciu zwolnionych $24,400, będzie miało $36,600 dochodu do opodatkowania w roku 2019.

Progi i stawki podatkowe podatku federalnego:

Kontynuując, $36,600 dochodu do opodatkowania spowoduje federalny obowiązek podatkowy w wysokości $4,004 ($19,400 x 10% + $17,200 x 12%). Zwróćmy uwagę na fakt, że każdy dodatkowy $1 jest opodatkowany w wysokości 12% podatku federalnego i 4.95% podatku stanu Illinois. Jeśli założymy ze ostatni $1,000 z naszego przykładu jest dochodem z bankowych kont oszczędnościowych, to widać ze tak naprawdę zarobiliśmy tylko $830 po zapłaceniu podatku.

Jeśli oszczędności były ulokowane w planie emerytalnym z preferencjami podatkowymi, dochód do opodatkowania byłby o $1,000 mniejszy i $170 zostałoby w naszej kieszeni.

Główne plany emerytalne, o których mowa, to plany typu Roth IRA lub Roth 401k, i tradycyjne IRA, SEP, 401k, 403b i 457. Praktyczna różnica istnieje pomiędzy planami typu Roth i tradycyjnymi. Wszystkie umożliwiają przyrost dochodu bez bieżącego opodatkowania. Konta Roth także pozwalają na wyjęcie funduszy praktycznie bez podatku i kar za przedwczesne likwidacje pieniężne. Dzieje się tak, gdyż pieniądze zainwestowane w konta Roth nie obniżają bieżącej należności podatkowej.

Dla odróżnienia, konta tradycyjne nakładają podatek na wyjęte fundusze (ale tylko jeśli dochód do opodatkowania jest powyżej zera) i karę, jeśli fundusze są wyjęte przed ukończeniem 59 ½ roku życia właściciela konta. Z tej strony jest to limitacja ze względu na korzyść, jaką przynoszą wkłady na te konta (podobnie do limitacji kont ‘money market’ lub ‘CD’ w zamian za wyższe stopy procentowe). Wpłaty bowiem obniżają dochód do opodatkowania. Najbardziej dostępnym kontem w tej grupie jest tzw. tradycyjne konto IRA.

Nasze przykładowe małżeństwo może odłożyć przynajmniej $12,000 za rok 2019 jak i 2020 na tradycyjne konta IRA. Każdy z małżonków po przekroczeniu 50-go roku życia może odłożyć kolejny $1,000 rocznie. Jeśli tak zrobią, przy odłożeniu $12,000 oszczędzą $2,034 w należnym podatku.

Dodatkowo, w ich wypadku będą kwalifikować się na Savers Credit, który obniży ich należność podatkowa o kolejne $1,200. Ale więcej o tym następnym razem.

Wszystkim czytelnikom życzymy wesołych Świąt Dziękczynienia!

Artur Arciuch MSc, CPA, EA

Principal Accountant

Taxes-The Financial Services Corp.

1030 Higgins Rd., suite 205

Park Ridge, IL 60068

Tel.: (773) 631-2700

Fax: (773) 631-6400