Nie ma ani dobrej, ani złej literatury bez spisków. Literacko spiskujemy na potęgę. Można śmiało powiedzieć, że literatura świata spiskiem stoi i nieważna jest tu jej narodowość, płeć ani religia. Umberto Eco stworzył niesamowitą wizualizację spiskowej teorii dziejów w swym „Cmentarzu w Pradze”, w którym

Tak przynajmniej wynika ze starego, polskiego, piastowskiego porzekadła, a ponieważ wszystko, co polskie, jest niepodważalnie najlepsze, warto udać się tym tropem w śledzeniu spisków, których mnóstwo wokół nas. Spiskiem bowiem dzieje człowieka stoją, a Polaka w szczególności. Jak napisał Wojciech Orliński

No cóż, żyjemy w ciekawych czasach i o dziwo fakt, że przypadają one na początek XXI wieku w żaden sposób nie przekłada się na zmiany w postrzeganiu świata. Wydawać by się mogło, że - po lądowaniu człowieka na Księżycu, wynalezieniu bomby atomowej, niewiarygodnych postępach w medycynie transplantacyjnej,

Jak to? No cóż, jeśli spiskujemy to raczej po to, żeby komuś zrobić kuku, a nie przyczynić się do poprawy jego dobrostanu, cokolwiek by to miało znaczyć. Musimy jednak sprecyzować owe „nieistniejące” spiskowanie, bo jak powszechnie wiadomo, jest raczej coś niż nic. Ta starożytna definicja nakłada się też

Ponieważ nie istnieje podobno coś takiego, jak kategoria przypadku i wszystko, co się nam przydarza jest zaplanowane z góry (albo z dołu), nie musimy się spodziewać niespodzianek i żyć w nieokreślonej niczym pewnym, niepewności. Determinizm sprawę załatwia i rozwiązuje ten, nieprzyjemny skądinąd, aspekt

Wszyscy znamy spiskowe teorie dziejów, które mówią, że światem rządzą prawdziwi Polacy, oczywiście katolicy. To oni dyktują ceny ma światowych giełdach, ustalają wartość złota, a nade wszystko manipulują wszystkim i wszystkimi, by zdominować inne, mniej inteligentne i znacznie biedniejsze nacje i

Bo jest utopijna? A może dlatego, że jak pisze Olga Tokarczuk w Prawieku i innych czasach, ludzie marzą i mylą marzenia z rzeczywistością? Może rzeczywiście porzućmy próby działań mających na celu tworzenie lepszego świata, bo jasno widać, że jeśli usiłujemy to robić, to wychodzi jakiś koszmar, czyli

Mimo nieskończonej powtarzalności rozczarowań i klęsk myślenia utopijnego, trudno nam zrezygnować z wiary w świetlaną przyszłość. Coś musi być jednak z nami nie w porządku, że nieustannie mamy nadzieję na wykreowanie czegoś idealnego: państwa, społeczeństwa, człowieka, systemu politycznego, w których

Prawdopodobnie dlatego, iż jej powieść jest grą pozorów. Próba ich rozgarnięcia tak, by ujrzeć to, co się za nimi, czy pod nimi, kryje jest zawsze ryzykowna i częstokroć skazana na niepowodzenie. Czy można w ogóle unaocznić pozory? Czy można poddać analizie ich ułudę? Ich iluzoryczność? Nie bez powodu

Asymetria w powieści Lisy Halliday jest niejawna. Jeśli w, stanowiącej istotne odniesienie do tego tekstu, „Alicji w krainie czarów” raczej problemów z usytuowaniem asymetryczności światów nie mamy (odbicie zwierciadlane, krzywe lub w przeniesieniu na drugą stronę, albo w odwróceniu), to u Halliday są one

Asymetria, Lisa Halliday, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2019.

Tytuł powieści Lisy Halliday „Asymetria” zmusza nas, by odświeżyć nasze rozumienie tego terminu. Co to jest asymetria? Coś, co nie jest symetryczne, co jest przeciwieństwem symetrii. A co to jest zatem symetria? Podobieństwo,

„Asymetria” Lisy Halliday to jedna z 10 najważniejszych książek 2018 roku według „Time”, „New York Times” i vulture.com. Przyjęty z wielkimi owacjami amerykańskiej krytyki debiut młodej prozaiczki”.

„Asymetria” to książka elegancka, zabawna, pomysłowa, wnikliwa i szalenie

„Z drzewa tak rosochatego, z jakiego zrobiony jest człowiek, nie można wyciosać czegoś zupełnie prostego” – pisze Kant. Ta oczywista oczywistość przekłada się również na wszystko to, co człowiek robi, jak myśli i do czego jest zdolny. Nic, co ludzkie nie jest proste, jednoznaczne, oczywiste ani

Były ksiądz, zakonnik reguły trapistów, uczeń i przyjaciel Thomasa Mertona, zawieszony w swym kapłaństwie przez papieża Polaka, poeta i rewolucjonista, wybitny przedstawiciel teologii wyzwolenia, założyciel komuny chrześcijańskiej - daje nam pewną nadzieję na to, o czym pisał swego czasu profesor Leszek

Niesamowite! Nieomalże tajfun, tsunami. Czegoś takiego nigdy wcześniej nie było. Wielki przypływ polskiej literatury kryminalnej we wszystkich jej odmianach. Thrillery, horrory, powieści szpiegowskie. Takie, które ubiera się w kostium historyczny, psychologiczny, policyjny, groteskowy, magiczny i

Jak to zabójcze? No tak to, ale w tym pierwszym, podstawowym znaczeniu. „Takiej książki na polskim rynku jeszcze nie było! Ból się rodzi…”

Mgła, niesamowicie gęsta, zatrważająco nieprzenikniona otacza wszystko grubą warstwą. Niemożliwością jest jakiekolwiek rozpoznanie najbliższego nawet

Cudownie jest móc spędzić święta w uroczym zaciszu swego domu z filiżanką parującej herbaty Assam, rozkoszując się niezliczoną ilością prezentów przygotowanych pod choinką, oglądając z oddali pokaz noworocznych ogni sztucznych. No cóż – uroczo jest rozkoszować się tymi przyjemnościami, szczególnie gdy

Możesz spać spokojnie – Twoje pieniądze pracują dla ciebie, zainwestowane w fundusze wykorzystujące prace niewolników.

„Jednakże to nowe niewolnictwo jest niczym nowa zaraza, na którą nie ma szczepionki. Dopóki nie zrozumiemy go w pełni, dopóki nie dowiemy się dokładnie, dzięki czemu może

Czyli o tym, jak stajemy się jednorazowymi ludźmi

Jednorazowi ludzie – Nowe niewolnictwo w gospodarce światowej, Kevin Bales, 2019

Niewolnictwo definiowane jako „absolutna kontrola jednego człowieka nad drugim, mająca na celu wyzysk ekonomiczny” (s.48)

Jacy niewolnicy? I dlaczego wśród

Reportaż Eileen Ormsby jest wyraźnie podzielony na trzy główne tematy, wokół których krążą inne powiązane z nimi wątki. Sama autorka owe trzy rozdziały zatytułowała: ciemno, ciemniej i najciemniej. Pierwsza część opisuje szczegółowo historie witryny internetowej (darknetowej) znanej jako Silk Road, czyli