Kończy się okres podnoszenia mostów na rzece w centrum Chicago. Jesienią łodzie skończą sezon i dopiero na wiosnę powrócą na Chicago River.
W poprzednich dekadach rzeka była regularnym szlakiem nie tylko dla statków turystycznych, ale żeglugi handlowej, a mosty trzeba było podnosić częściej, aby udrożnić rzeczny ruch.
Jednak malejące wykorzystanie rzeki przez przemysł, zmiana przepisów federalnych i migracja łodzi na wody Calumet River, spowodowały, że zapotrzebowanie na podnoszenie śródmiejskich mostów zmniejszyło się - pisze dziennik “Chicago Tribune”.
"To wydarzenie... Ludzie zatrzymują się i oglądają, ponieważ po podniesienie mostu jest niesamowite” - powiedział Patrick McBriarty, autor książki “Chicago River Bridges".
Jesienią można to najczęściej zobaczyć w soboty i środy około godziny 9.00 rano do połowy listopada. Każdy z 27 mostów podnoszony jest pojedynczo, na zachód od Lake Shore Drive po Ashland Avenue. Wiosną kierunek otwierania mostów wiedzie na wschód.
Aby zobaczyć z bliska, jak działa cała maszyna, będzie można w środę rano 3 listopada udać się do McCormick Bridgehouse and Chicago River Museum na Michigan Avenue. Rezerwacji biletów w cenie $15 można dokonać dzwoniąc pod numer 312-977-0227 lub wysyłając e-mail na adres jcoles@chicagoriver.org. Liczba miejsc jest jednak ograniczona.
Muzeum to świetne miejsce, aby zapoznać się z historią rzeki i systemem mostów. Będzie otwarte do 31 października.
“Most zbudowany w 1920 roku jest tak dobrze zrównoważony, że nie potrzeba dużej mocy, by go podnieść” - powiedział Joshua Coles, dyrektor McCormick Bridgehouse and Chicago River Museum.
W Chicago jest w sumie 60 ruchomych mostów, więcej niż w jakimkolwiek innym miejscu w Ameryce Północnej, chociaż nie wszystkie są aktywne - dodał McBriarty. Z ruchomych mostów w Chicago 48 jest zwodzonych (bascule), a reszta to mosty podnoszone lub wahadłowe.
Mechanizm podnoszenia mostu zwodzonego jest rozwiązany w bardzo oryginalny sposób – po obu stronach toru naprzeciw siebie na niewielkiej wysokości znajdują się dwa wycinki kół zębatych, do których sztywno przymocowana jest część podnoszona.
Przetaczanie po bieżniach – listwach zębatych powoduje podnoszenie przęsła. Ciężar części podnoszonej zrównoważony jest przez masywną przeciwwagę, która w pozycji otwartej zajmuje pozycję tuż nad główkami szyn, natomiast w pozycji zamkniętej wznosi się nad torem na wysokości umożliwiającej przejazd pociągu pod nią.
Zgodnie z prawem federalnym miasto musi udrażniać ruch na rzece Chicago dla jednostek pływających. Przed 1995 r. miejski departament transportu musiał dysponować wystarczającą liczbą personelu, aby móc otwierać 32 z 37 ruchomych mostów z wyprzedzeniem o 30 minut przez cały czas. Statki w każdej chwili mogły poprosić o podniesienie mostu.
Począwszy od 1995 r. przepisy obowiązujące straż przybrzeżną (U.S. Coast Guard) zostały zmienione, a miasto wprowadziło harmonogram podnoszenia mostów.
W każdą środę kosztuje to około $11,000, a w każdą sobotę ok. $14,000 z powodu weekendowych kosztów nadgodzin. Pracuje przy tym ok. 30 osób. Jeśli żaden z właścicieli łodzi nie zgłosi rejsu w wyznaczonym dniu, mosty nie zostaną podniesione.
Z powodu stanu technicznego zagrożone są dwa mosty zwodzone przy Chicago Avenue i Division Street. Miasto planuje zastąpić je tańszymi, stałymi mostami. Federalne prawo nie wymaga ruchomych mostów na północnej nitce rzeki Chicago.
JT
