Umawianie się na randki to normalna część okresu dojrzewania. Dziesięciolecia badań sugerują związek między zawieraniem romantycznych relacji, a rozwojem tożsamości i kształtowaniem młodych ludzi.
Ale ostatnie badanie opublikowane w Journal of School Health ujawnia, że nastolatki, które nie umawiają się na randki, rozwijają w sobie takie same, a może nawet lepsze niż ich randkujący rówieśnicy, zdolności społeczne i przywódcze.
Są również mniej przygnębieni i podatni na depresję.
„Wiemy, że romantyczne relacje są bardzo częste wśród nastolatków – w rzeczywistości większość była zaangażowana w różnego rodzaju związki w wieku od 15 do 17 lat” – mówi Brooke Douglas z University of Georgia, która przeprowadziła badanie wspólnie z doktor Pamelą Orpinas.
„Wiadomo również, że romantyczne relacje są ważne dla indywidualnego rozwoju i samopoczucia nastolatków. To sprawiło, że zapytaliśmy, co mówi to o nastolatkach, które nie umawiają się na randki? Czy są odmieńcami społecznymi?”.
Okazuje się, że nie.
Poprzez przestudiowanie ankiet wypełnionych przez uczniów i informacji od nauczycieli, opracowano dane na temat nawyków randkowych młodych ludzi od szóstej do dwunastej klasy, wraz z kluczowymi informacjami emocjonalnymi i behawioralnymi.
Dane zostały pierwotnie opublikowane w badaniu z 2013 roku przeprowadzonym przez Orpinass, które ujawniło szereg wzorców randkowych wśród uczniów – niektórzy częściej umawiali się na randki wraz z wiekiem, inni decydowali się odpocząć od randkowania na pewnym etapie życia.
Ale Douglas najbardziej interesowała grupa, która najrzadziej chodziła na randki, złożona z uczniów, którzy umawiali się średnio raz w gimnazjum (middle school) i raz w szkole średniej (high school). Niektórzy nie zgłaszali w tym czasie żadnych romantycznych związków.
Kontynuując badanie z 2013 roku, Douglas i Orpinas porównały dane dotyczące rozwoju społecznego i emocjonalnego 10-klasistów i stwierdziły, że brak romantycznych relacji nie przeszkodził w ich rozwoju i kształtowaniu.
Przeciwnie, na podstawie informacji od nauczycieli, uczniowie w tej grupie zostali ogólnie ocenieni wyżej pod względem zdolności społecznych i przywódczych oraz niżej pod kątem występowania przypadków depresji, niż pozostali z grup randkowych.
Jak podkreśla Douglas, ankiety nauczycieli były kluczowym aspektem badania, ponieważ ankiety wypełniane przez uczniów mogły prowadzić do pewnej stronniczości respondentów, zwłaszcza kiedy dotyczą tak delikatnych kwestii, jak depresja czy samobójstwa, o czym mówienie może powodować dyskomfort. „Nauczyciele to najbardziej najlepsze osoby, aby udzielić tych informacji”.
Inne ograniczenia badania dotyczyły faktu, że wszyscy uczestnicy pochodzili z jednego regionu i reprezentowali ograniczoną różnorodność rasową. Podczas gdy prawie połowa badanych uczniów była biała, nieco ponad 1% stanowili Azjaci.
Niemniej jednak wyniki stoją w sprzeczności z poglądem, że aby być dobrze dostosowanym i społecznie akceptowanym nastolatkiem, należy doświadczyć romantycznego związku w okresie dojrzewania. Uczniowie, którzy nie chodzą na randki maja się dobrze. „Nie brakuje im ogólnych kompetencji społecznych, mają przyjaciół, podobnie jak nastolatki, które umawiają się na randki” – mówi Douglas.
Podkreśla jednak, że badania nie należy interpretować jako sugestii, że nastolatki nie powinny randkować. Pozostanie singlem do tylko wybór, który mogą podjąć nastolatki, nie oznacza, że ich zachowanie nie jest normalne czy powoduje społeczne zahamowania.
„W programach szkolnych kładziemy duży nacisk na umiejętności tworzenia zdrowych relacji, które są ważne, ale zakładamy również, że nastolatki umawiają się na randki” – powiedziała. „Badanie to potwierdza, że możesz zdecydować, czy chcesz się umawiać, czy też nie. Oba zachowania są dopuszczalne i zdrowe”.
Monitor
