W poniedziałek wieczorem Kongres przyjął pakiet pomocowy wartości 900 miliardów dolarów, który ma na celu zapewnienie pomocy finansowej ludziom i firmom najbardziej dotkniętym pandemią i stanowić zastrzyk dla amerykańskiej gospodarki.
Częścią pakietu są bezpośrednie płatności w wysokości 600 dolarów dla dorosłych zarabiających do 75,000 dolarów rocznie, czyli połowę sumy zapewnionej przez ustawę CARES wartości 2.2 miliarda dolarów. Ustawa przedłuża również federalną pomoc dla bezrobotnych do połowy marca, ale obniża kwotę dodatkowej pomocy z 600 do 300 dolarów tygodniowo. Zapewnia również kolejne 284 miliardy dolarów na pomoc małym przedsiębiorcom.
Według Benjamina Jonesa, profesora ekonomii z Kellogg School of Management na Northwestern University i starszego ekonomisty w radzie doradców ekonomicznych Białego Domu w czasie administracji Baracka Obamy, to, czy pakiet pomocowy okaże się wystarczający, będzie zależeć od tego, jak szybko zostaną przeprowadzone powszechne szczepienia na koronawirusa.
„Zasadniczo rozwiązaniem ekonomicznym jest szczepionka. Cały ten wart miliardy dolarów program stymulacyjny jest środkiem wspomagającym zwalczanie objawów. Naprawdę, najważniejszą rzeczą, a ta ustawa obejmuje jej finansowanie, jest to, aby rząd federalny jak najszybciej przyspieszył produkcję i dystrybucję szczepionki” – powiedział Jones. „Myślę, że będzie to bardzo pomocne. To, czy wystarczy, naprawdę zależy od tego, jak długo będzie trwał kryzys gospodarczy (…)”.
Jednak Rachel Greszler, pracownik naukowy ds. ekonomii, budżetu i uprawnień w Heritage Foundation, konserwatywnym think tanku z siedzibą w Waszyngtonie, obawia się, że nowy pakiet pomocowy nie jest wystarczająco ukierunkowany i zapewnia pomoc wielu osobom, które tak naprawdę jej nie potrzebują.
„Myślę, że to więcej, niż trzeba wydać, aby zapewnić ukierunkowany wpływ na kwestie zdrowotne, w tym w zakresie zakupy i dystrybucji szczepionek… I Myślę, że część ekonomiczna tego pakietu naprawdę musi być bardziej ukierunkowana – czeki trafią do 93% Amerykanów, którzy nadal mają pracę” – powiedziała. „Mniejszy pakiet mógłby przynieść równie wiele dobrego, a także nie dodawać dodatkowego obciążenia dla przyszłych podatników i kolejnych pokoleń”.
Geszler wyjaśniła, że ukierunkowane wsparcie musi dotyczyć bezrobotnych, a wysyłanie czeków do Amerykanów, którzy nadal mają pracę, nie ma sensu. Zauważyła, że Amerykanie zaoszczędzili w tym roku o 1.3 biliona dolarów więcej niż w 2019 roku, a także spłacili zadłużenie z tytułu kart kredytowych w rekordowym tempie.
„To wszystko jest wspaniałe, ale nie jest to powód do dalszego zwiększania zadłużenia (rządu federalnego)” – powiedziała.
Jeśli chodzi o pomoc dla małych firm, Jones wyjaśnił, iż wprowadzono kilka zmian w programie PPP, który wygasł latem. Maksymalna kwota, jaką firma może pożyczyć, wynosi obecnie 2 miliony dolarów, w porównaniu z 10 milionami na wiosnę, a niektóre fundusze są powiązane z lokalnymi bankami, które udzielają większej ilości kredytów mniejszościom i pożyczkobiorcom z terenów wiejskich.
Biorąc pod uwagę, iż kolejny pakiet pomocowy jest dokumentem zawierającym prawie 5,600 stron, jednym z największych aktów prawnych kiedykolwiek zatwierdzonych przez Kongres, który również finansuje rząd i którego żaden członek Kongresu nie miał czasu dokładnie przeczytać, Greszler spodziewa się niemiłych niespodzianek.
„Myślę, iż w nadchodzących tygodniach i miesiącach będziemy odkrywać rzeczy, które wkradły się do pakietu, a naprawdę nie powinny” – powiedziało. „Naprawdę należało to zrobić w bardziej przemyślany sposób, a ustawodawcy zasługują na szansę dowiedzenia się, co zawiera pakiet, zanim będą nad nim głosować”.
jm
