Liczba osób doświadczających bezdomności w Chicago rośnie w 2020 roku. Już w styczniu, jeszcze przed pandemią, zaobserwowano wzrost liczby bezdomnych. Przeprowadzone przez miasto badanie Point in Time liczące populację bezdomnych w ciągu jednej nocy, wykazało 5,390 osób mieszkających na ulicach lub schroniskach – co stanowiło wzrost o 2% w stosunku do 2019 roku.
Liczenie jest zlecane co dwa lata przez Departament Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast Stanów Zjednoczonych, ale miasto przeprowadza je co roku. Dane są wykorzystywane do podejmowania decyzji politycznych i mają znaczenie dla wykazania potrzeb przy składaniu wniosków o dofinansowanie.
Lisa Morrison Butler, komisarz Departamentu Rodziny i Usług Społecznych, powiedziała, że spodziewa się wzrostu liczby bezdomnych z powodu ekonomicznych skutków pandemii.
„Jest około 106,000 mieszkańców Chicago, którzy znajdują się w niepewnej sytuacji mieszkaniowej, zwłaszcza w kwestii możliwości opłacenia czynszu, a także pracują w zawodach, na które naprawdę silnie wpłynęła pierwsza fala Covid” – powiedziała podczas spotkania dotyczącego budżetu.
Po zniesieniu obowiązującego w całym stanie moratorium na eksmisje, Morrison Butler spodziewa się kolejnej fali bezdomności, dodając, iż jej departament skupia się na prewencji.
Departament niedawno ponownie otworzył internetowy portal pomocy, umożliwiający składanie wniosków przez mieszkańców Chicago, którym grozi natychmiastowa eksmisja. Finansowanie programu zapewnił federalny pakiet pomocy Covid-19, a proces składania wniosków trwa do 15 listopada.
Morrison Butler ocenia, że liczba osób doświadczających bezdomności w Chicago wynosi nieco poniżej 6,000, ale liczby byłyby większe, gdyby departament obejmował osoby, które tymczasowo mieszkają u innych osób.
Chicagowska Koalicja na Rzecz Osób Bezdomnych szacuje, iż prawie 80,000 mieszkańców Chicago jest dotkniętych problemem bezdomności – są to osoby, które mieszkają na ulicy, w schroniskach, mają niestabilną sytuację mieszkaniową lub tymczasowo przebywają u innych.
Nie można pomóc wszystkim
Podczas posiedzenia niektórzy radni stwierdzili, że departament powinien oferować pomoc osobom, które znajdują się również w takiej sytuacji, ale Morrison Butler powiedziała, że wśród osób bezdomnych, które kwalifikują się zgodnie z federalną definicją bezdomności jest tak wielkie zapotrzebowanie na usługi, że „waha się” przed rozszerzaniem zakresu działań.
„Mam niewiele mniej niż 6,000 osób bezdomnych, ale nie jestem w stanie rozwiązać wszystkich problemów. Chciałabym skupić się na osobach znajdujących się na ulicy i przebywających w schroniskach” – wyjaśniła.
Fundusze federalne, na których departament polega w celu świadczenia usług, mogą być przeznaczone wyłącznie na pomoc osobom, które spełniają bardziej rygorystyczne federalne definicje bezdomności, co nie obejmuje osób żyjących w tymczasowych warunkach mieszkaniowych.
Radny Matt Martin argumentuje, że jeśli departament jest ograniczony w finansowaniu przez definicje federalne, Rada Miasta powinna znaleźć dodatkowe fundusze.
„Myślę, że musimy mocno rozważyć, co możemy zrobić jako miasto, jeśli chodzi o zgromadzenie dodatkowych środków na wypadek, gdyby rząd federalny nie był pomocny w modyfikowaniu tej definicji” – powiedział.
Oprócz 50 schronisk w całym mieście, departament stara się zwiększyć liczbę schronisk, w których nie obowiązują tak duże ograniczenia dotyczące przyjęcia, np. umożliwiające osobom walczącym z nałogiem na wejście do schroniska w momencie, gdy znajdują się w stanie odurzenia alkoholowego lub narkotykowego.
„Obecnie w wielu naszych schroniskach obowiązują zasady, które sprawiają, iż osoby chronicznie bezdomne lub walczące z nałogami nie mają poczucia, że mogą skorzystać z tej oferty” – powiedziała Morris Butler.
Departament Zdrowia Publicznego uruchamia także program zapewniającym pomoc medyczną osobom bezdomnym, które nocują w wagonach CTA, tzw. „stałym podróżnym”.
jm
