Jenny Mason-Frey już wcześniej doświadczała ataków paniki – nagłych fal niepokoju, które sprawiały, że serce zaczynało jej bić szybciej, w głowie wirowało, a sama czuła, jakby miała za chwilę umrzeć. Przez lata nauczyła sobie z tymi objawami radzić, ale kiedy doświadczyła pierwszego ataku paniki tydzień po urodzeniu syna, wiedziała, że jej poprzednie metody już nie zadziałają.
Zamiast szukać psychiatry we własnym zakresie, Mason-Frey zadzwoniła do terapeuty z Northwestern Medicine, na któego namiary otrzymała od swojej położnej podczas ciąży. Teraz ta świeżo upieczona mama bierze udział w programie Northwestern, który zwraca uwagę całego kraju na to, co niektórzy eksperci nazywają nowatorskim podejściem do tematu leczenia przyszłych i nowych matek walczących z depresją.
Doktor Emily Miller z Northwestern University, twierdzi, że nawet 20% matek cierpi na depresję okołoporodową, która dotyka je przed i po ciąży, ale tylko od 3 do 50% z nich otrzymuje odpowiednie leczenia.
3-letni program o nazwie Compass, regularnie monitoruje pacjentki pod kątem depresji i łączy je z odpowiednimi terapeutami i psychiatrami ich sieci ubezpieczeń zdrowotnych. Program służy kobietom otrzymującym opiekę prenatalną i poporodową w Northwestern, które są tam kierowane przez swoich lekarzy i położne lub samodzielnie szukają pomocy. Przez program przeszło już około 1,600 kobiet.
Compass jest finansowany przez Friends of Prentice, który współpracuje z Northwestern Medicine Prentice Women’s Hospital w celu zebrania pieniędzy na badania nad zdrowiem kobiet. To największy projekt Friends of Prentice, jaki organizacja sfinansowała w czasie swojej 30-letniej działalności – powiedział jej prezydent, Michael Borders. Grupa przeznaczyła 840,000 USD na projekt.
Miller powiedziała, że tego typu podejście oparte na współpracy między specjalistami było stosowane w innych rodzajach medycyny, takich jak opieka podstawowa, ale rzadko w stosunku do kobiet w ciąży.
Wielu położników kieruje pacjentki cierpiące na depresję do zewnętrznych terapeutów lub psychiatrów, co oznacza, że mogą czekać tygodniami lub dłużej na wizyty. Mogą również mieć problemy ze znalezieniem specjalistów objętych ich planami ubezpieczenia zdrowotnego. Miller powiedziała, że nowy program może wyeliminować czas oczekiwania i problemy związane z ubezpieczeniami.
Program wymaga, aby pacjentki były badane pod kątem depresji co najmniej dwa razy w czasie ciąży i ponownie po porodzie. Miller powiedziała, że nie wszyscy położnicy tak często przeprowadzają podobne testy u swoich pacjentek, chociaż prawo stanu Illinois wymaga, aby osoby zapewniające opiekę przed porodem i po, oferowały badania przesiewowe.
Miller przedstawiła niepublikowane badania na dorocznym spotkaniu Society for Maternal-Fetal Medicine w Teksasie, pokazując, że kobiety, które przeszły program, częściej były poddawane badaniom przesiewowym na depresję, a te, który uzyskały pozytywne wyniki, częściej otrzymywały leczenie niż kobiety, które chodziły do tych samych położników przed rozpoczęciem programu.
Doktor Erika Werner, członek zarządu, dodała, że program Northwestern jest jednym z pierwszych w Stanach Zjednoczonych, który korzysta z opieki zespołowej w celu radzenia sobie z zaburzeniami psychicznymi w ciąży, co jest niezwykle ważnym tematem.
„Bycie świeżo upieczoną mamą jest z natury stresujące, a wymaganie od matek, aby radziły sobie z tym stresem w momencie, gdy zmagają się z nieleczonymi zaburzeniami psychicznymi, jest prostą drogą do niepowodzenia” – powiedziała Werner.
Doktor Amanda Yeaton-Massey, profesor położnictwa na University of California, powiedziała, że szuka inspiracji w programie Northwestern, ponieważ system opieki zdrowotnej ma na celu poprawę koordynacji między położnikami, a specjalistami ds. zdrowia psychicznego.
„To lepszy sposób opieki nad matkami i myślę, że dostęp do wielu usług, jeśli znajdują się poza czterema ścianami kliniki, jest dużo trudniejszy” – powiedziała.
Wydziały psychiatrii i położnictwa na University of Pittsburgh również współpracują z doktor Miller z Northwestern w celu opracowania propozycji badań, dzięki którym mogliby korzystać z programu Compass.
„Wiemy, że kobiety napotykają na wiele barier w kwestii leczenia psychiatrycznego” – powiedziała Eydie Moses-Kolko, profesor nadzwyczajna psychiatrii na Western Psychiatric Hospital of the University of Pittsburgh Medical Center. „Możemy zaoferować im leczenie psychiatryczne w bardziej dogodny sposób”.
34-letnia Raquel Pendleton z Chatham powiedziała, że program Compass spowodował wielką różnicę w jej życiu. Po tym, jak Pendleton urodziła we wrześniu syna, doświadczyła objawów depresji.
Nie chciała wstawać z łóżka ani wychodzić z domu. „Moje dziecko było jedyną rzeczą, którą chciałam się przejmować” – powiedziała. Kiedy te stany nie minęły po dwóch tygodniach, wiedziała, że to coś więcej niż tylko „baby blues”. Skontaktowała się ze specjalistą z Northwestern i zaczęła odwiedzać terapeutę.
Teraz kobieta czuje się lepiej. Znowu wychodzi z domu ze swoim kilkumiesięcznym synem, robi zakupy spożywcze, odwiedza przyjaciół.
„Wprowadzili mnie w tryb, który pomaga mi stać się znowu sobą” – powiedziała.
JM
