Radzenie sobie ze śmiercią najbliższych jest trudne w zwyczajnych czasach. Ale podczas globalnego kryzysu zdrowotnego, pojawia się wiele nowych wyzwań, gdy konieczność zachowania fizycznego dystansu, wpływa na osoby towarzyszące chorym w ich ostatnich chwilach.
Chicagowska Archidiecezja poinstruowała niektórych księży katolickich, w jaki sposób powinni udzielać ostatniego namaszczenia pacjentom szpitalnym, u których zdiagnozowano COVID-19.
"Umożliwienie celebrowania sakramentu ostatniego namaszczenia, modlitwa oraz fizyczne namaszczenie ich czoła i dłoni, to potężne narzędzie, mające na celu pokazać ludziom, że nie są sami" - powiedział wielebny Matt O'Donnell, pastor kościoła St. Columbaanus w Chicago.
"Największą różnicą jest jednak ilość czasu, jaki spędzamy z pacjentami" - powiedział O'Donnell. "Zwykle jako kapłan przychodzę do nich i rozmawiamy przez chwilę, potem wspólnie modlimy się, przeprowadzam sakrament namaszczenia, potem zdarza się, że kontynuujemy naszą rozmowę. Czasem wizyta może trwać 30 minut lub więcej. Obecnie szpitale proszą, abyśmy starali się ograniczać czas wizyty do mniej niż 10 minut. Trudno jest również nie trzymać ręki pacjenta. Staramy się być świadomi, nie dotykać niczego, co znajduje się w pokoju, tylko po to, aby ograniczyć możliwość ekspozycji, mimo że jestem odpowiednio ubrany i mam na sobie rękawiczki".
"Zapewniają wsparcie fizyczne, emocjonalne i duchowe, ale myśląc o tym, aby nie narażać zbyt wielu osób, czasami nawet nie są obecni w pokoju. Może się to odbywać za pośrednictwem telekonferencji" - powiedział na temat kapelanów doktor Aasim Padela, lekarz pogotowia i profesor na University of Chicago Medicine.
Następujące po śmierci rytuały również zostały zmienione, aby chronić żywych. Ciała muszą być pochowane bardzo szybko. Zmieniły się zwyczaje dotyczące przygotowania zmarłego, rytualnego mycia i innych religijnych przygotowań.
Pogrzeb i żałoba obchodzona wspólnie, a jednak osobno - dotyczy to obecnie wszystkich wyznań i religii.
JM
