Zbudowany naprędce szpital w centrum wystawienniczym McCormick na szczęście nie okazał się niezbędny w walce z pandemią. Władze lokalne i federalne uznały go jednak za ważną “polisę ubezpieczeniową” w czasie “ogromnej sytuacji kryzysowej”. Koszt budowy - bardzo wysoki - jednak pozostał.
Na przekształcenie McCormick Place w szpital dla nagłych przypadków koronawirusa z 2,750 łóżkami wydano niemal 66 milionów dolarów. Przygotowując to miejsce, podobnie zresztą jak w innych miastach, obawiano się, że lokalne szpitale nie podołają powiększającej się liczbie pacjentów.
Obawy te okazały się niepotrzebne. Tylko 38 pacjentów zostało przeniesionych do wielkiego szpitala w centrum wystawienniczym - co oznacza, że koszt jego wybudowania w przeliczeniu na jednego pacjenta wyniósł średnio ponad $1.7 mln.
Mimo zarzutów, iż pieniądze te zmarnowano na coś niepotrzebnego, zwolennicy budowy tymczasowego szpitala przekonują, że nie wiadomo było wtedy, jak daleko posunie się pandemia, poza tym zgromadzony sprzęt można w każdej chwili rozdysponować w inne miejsca, w związku z czym pieniądze nie zostały wydane niepotrzebnie.
Krytyka nie dotyczy jednak samego faktu budowy, ale sposobu wyboru firm realizujących ten projekt.
Wybrano najlepszych?
Aby ukończyć projekt, będąca pod kontrolą miasta spółka McPier, właściciel Navy Pier i zarządca centrum wystawienniczego, wynajęła spółkę Walsh Construction, politycznie powiązaną firmę budowlaną z Chicago, która w ostatnich latach budowała wszystko, od autostrad po wieżowce.
Proces selekcji wykonawcy był tak szalony, że McPier zatrudnił firmę Walsh zaledwie kilka godzin po otrzymaniu propozycji od trzech firm budowlanych – donosi Sun - Times.
- Podobno zwrócono się do trzech gigantów branży budowlanej: Walsh, Pepper Construction i Power Construction Company. Wynajęto Walsh, mimo że Power Construction chciało zrezygnować z jakichkolwiek opłat, albo przekazać je na pomoc w walce z Covid. Spółka tłumaczyła, że nie chce czerpać korzyści z pandemii. Walsh wystawiło rachunek na 65.9 miliona dolarów, w tym ponad 5.1 mln. wspomnianych opłat.
- Urzędnik z Korpusu Inżynierów Armii Stanów Zjednoczonych - który zlecił spółce McPier budowę obiektu, za który rząd federalny pokrywa co najmniej 75% kosztów – napisał w wewnętrznych emailach, iż najlepszy wybór to firmy Power lub Pepper. Decyzję pozostawiono jednak McPier, który wybrał Walsh twierdząc, że stawki nie różniły się znacząco i że ma z firmą większe doświadczenie.
Osoby zaangażowane w tworzenie szpitala McCormick Place twierdzą, że była to niezwykła sytuacja i że urzędnicy działali szybko, próbując powstrzymać katastrofę. W tamtym czasie nowojorskie szpitale się zapełniały i istniały obawy, że gdyby Chicago nie działało szybko, „wyglądałoby jak Nowy Jork lub gorzej” - mówi dr Nick Turkal, który był dyrektorem wykonawczym tego, co było formalnie nazywana alternatywną placówką opiekuńczą przy McCormick Place - jedną z czterech w regionie Chicago, która miała pomieścić niekrytycznych pacjentów z koronawirusem w celu zapewnienia dostępności łóżek w szpitalach dla osób ciężko chorych.
Urzędnicy zdecydowali się na McCormick Place jako jedną z czterech możliwych lokalizacji, po części dlatego, że była pusta ze względu na odwołane imprezy targowe.
Pozostałe trzy placówki znajdowały się w Blue Island, Melrose Park i Elgin, we wcześniej zamkniętych szpitalach, gdzie koszty ich przygotowania dla pacjentów byłyby znacznie niższe niż w McCormick Place - łącznie około 50 milionów dolarów na wszystkie trzy- informuje Sun-Times.
Kontrakt z firmą Walsh obejmował budowę mobilnych sal szpitalnych oraz zakup lub montaż łóżek, pryszniców, umywalek, stanowisk pielęgniarskich i aptek - prace, do których zatrudnił wielu dostawców i podwykonawców.
Choć pozostałe firmy biorące udział w przetargu nie zgłaszają zastrzeżeń wiele osób chciałoby poznać kulisy budowy tymczasowego szpitala i rozłożenia kosztów.
na podst. Chicago Sun-Times
RJ
