Z nowego badania wynika, że obserwuje się stały wzrost liczby dzieci przyjmowanych na izby przyjęć z powodu myśli samobójczych – a wzrost ten zaczął się jeszcze przed pandemią COVID-19, która przyniosła rekordowo wysokie zapotrzebowanie na usługi psychologiczne dla dzieci.
Skutki pandemii ponownie zwróciły uwagę na samobójstwa nastolatków i małych dzieci. W czerwcu administracja prezydenta Bidena nazwała niedawny wzrost wskaźników depresji, lęków i myśli samobójczych wśród dzieci „bezprecedensowym kryzysem zdrowia psychicznego”.
W badaniu, którego wyniki opublikowano w czasopiśmie Pediatrics, wykorzystano dane ze szpitali w Illinois. Naukowcy przyjrzeli się liczbie dzieci w wieku od 5 do 19 lat, które szukały pomocy w związku z myślami samobójczymi na oddziałach ratunkowych w okresie od stycznia 2016 r. do czerwca 2021 r.
W tym okresie odnotowano 81,051 wizyt młodych ludzi na oddziałach ratunkowych, u których pojawiły się myśli samobójcze. Około jedna czwarta tych wizyt zamieniła się w pobyty w szpitalu.
Badanie wykazało, że liczba wizyt na ostrym dyżurze w związku z myślami samobójczymi wzrosła o 59% od 2016-17 do 2019-21. Nastąpił także odpowiedni wzrost przypadków, w których myśli samobójcze były główną postawioną diagnozą, z 34.6% do 44.3%.
Hospitalizacje z powodu myśli samobójczych wzrosły o 57% między jesienią 2019 r. a jesienią 2020 r.
„To pokazuje, że problemy ze zdrowiem psychicznym były znaczącym problemem jeszcze przed pandemią. W 2019 roku zaobserwowaliśmy ogromny wzrost liczby wizyt na oddziałach ratunkowych dzieci w każdym wieku i jest to bardzo niepokojące” – powiedziała współautorka badania, Audrey Brewer, doktor ze szpitala dziecięcego Ann & Robert H. Lurie w Chicago oraz naukowiec na Wydziale Pediatrii Northwestern University Feinberg School of Medicine. „Widzieliśmy więcej dzieci niż zwykle, o których… niekoniecznie myślelibyśmy, że będą miały problemy z myślami samobójczymi. Widzieliśmy tam nawet 5-latków. Obserwowanie, jak zgłaszają się na oddziały ratunkowe w celu leczenia zdrowia psychicznego lub wizyt związanych z myślami samobójczymi, jest bardzo niepokojące”.
Brewer uważa, że prawdziwe liczby są prawdopodobnie znacznie wyższe niż te, które wykazano w badaniu, ponieważ nie wszystkie dzieci, które zmagają się z myślami samobójczymi, trafiają na pogotowie.
Eksperci twierdzą, że nie jest to problem unikalny dla jednego stanu. W całym kraju brakuje łóżek dla dzieci, które potrzebują pomocy w zakresie zdrowia psychicznego. Badanie federalne z 2020 roku wykazało, że liczba placówek leczenia stacjonarnego dla dzieci spadła o 30% w porównaniu z rokiem 2012.
Niedoborowi opieki towarzyszył znaczny wzrost występowania problemów ze zdrowiem psychicznym, które mogą prowadzić do samobójstw. W 2019 roku 1 na 3 uczniów szkół średnich i połowa wszystkich uczennic zgłaszało uporczywe poczucie beznadziejności i smutku.
Według amerykańskich Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom odnotowano 36% wzrost liczby uczniów, którzy zgłosili, że rozważają samobójstwo.
Dlaczego tak się dzieje?
Nowe badanie nie może dokładnie określić, dlaczego tak wielu młodych ludzi trafia do szpitala z myślami samobójczymi, ale Brewer uważa, że może to być kombinacja różnych czynników, a wiele dzieci hospitalizowanych z myślami samobójczymi miało inne problemy ze zdrowiem psychicznym, takie jak lęk, depresja i nadużywanie substancji.
Dzieci reagują również na traumę w swoim życiu i społeczne wpływy na ich zdrowie, takie jak ubóstwo, traumy historyczne i marginalizacja, kłopoty w szkole, zastraszanie w Internecie i presja wywierana przez media społecznościowe, a także brak dostępu do odpowiedniej pomocy i terapii.
Brewer przypomina, że dorośli mogą interweniować, gdy dziecko ma myśli o samobójstwie. Radzi opiekunom, aby zwracali uwagę na problemy w szkole lub wśród przyjaciół i zwracali uwagę na dziecko, które się izoluje lub wykazuje oznaki większego niż zwykle niepokoju lub agresji.
„Mogą dziwnie się zachowywać lub mieć problemy ze snem. Drażliwość i bycie bardziej wycofanym i szukającym izolacji to rzeczy, na które zwracamy uwagę”.
Nigdy nie zaszkodzi zwrócić się o pomoc do pediatry, aby dowiedzieć się, jak pomóc dziecku, które ma problemy.
„Ważne jest, aby rodzice czuli się zobowiązani do tego, by naprawdę usiąść, słuchać swoich dzieci i rozmawiać z nimi. Powinni starać się zrozumieć, co się z nimi dzieje, i promować pozytywne relacje” – powiedziała Brewer, dodając, iż ma nadzieję, że opieka w zakresie zdrowia psychicznego stanie się mniej stygmatyzowana i bardziej dostępna dla dzieci.
jm
